آمار فروش نمایش های در حال اجرای مجموعه تئاتر شهر از تاریخ شروع اجراها تا 25 بهمن ماه اعلام شد.
به گزارش بخش تئاتر آکادمی هنر به نقل از روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی، هفت اثر نمایشی تا 25 بهمن ماه در تالارهای اصلی، سایه، قشقایی، کارگاه نمایش، کافه تریای تالار اصلی و کافه تریای تالار چهارسو به اجرا درآمده اند که آمار فروش این آثار به شرح زیر است:
برنامه جدید تالارهای نمایشی مجموعه تئاتر شهر تا پایان اسفند ماه سال جاری اعلام شد.
به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، از اواخر این هفته نمایش «من چه جوری ممکنه یک پرنده باشم» نوشته ماتئی ویسنی یک و کارگردانی روح الله جعفری ساعت 19:30 به مدت زمان 90 دقیقه و قیمت بلیت 12 هزار تومان در تالار چهار سو پذیرای دوستداران تئاتر خواهد بود. (به ترتیب ورو د صحنه) نسرین درخشان زاده، شیرین اسماعیلی، مریم رحمان قلهکی، سارا الله یاری، سامان دارابی، یلدا عباسی ، سامان کرمی، مهرداد باقری، کهبد تاراج، بهرام سروری نژاد، مهدیس یگانه فر، آریان غلامی، امیر عدل پرور، مریم راسخ ، علی مدنی، مجید رحمتی، رضا بهرامی، مهسا کریم زاده، امین حسینی، رضا پاپی، فریبا امینیان ، خسرو شهراز، ندا نوری، فرزانه فدوی، فرزانه زینتی، نازنین بابایی، مجید امیری،الهام شعبانی، جواد مولانیا بازیگران این اثر نمایشی هستند.
درام جنایی زغال سیاه، یخ نازک Black Coal, Thin Ice از چین برندة خرس طلایی برلین شد.
به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، مراسم اختتامیه شصت و چهارمین دورة جشنواره فیلم برلین ساعاتی پیش (شنبه 26 بهمنماه) در کاخ برلیناله برگزار شد و هیئت داوران بخش مسابقه بینالملل جایزه خرس طلای بهترین فیلم را به زغال سیاه، یخ نازک به کارگردانی دیائو یینان تولید مشترک چین و هنگ کنگ اعطاء کرد.
ادامه مطلب همة برندگان جشنواره فیلم برلین 2014 / خرس طلا به چین رسید، رنه، لینکلتر و وس اندرسون نیز بینصیب...
جشنواره فجر امسال در کنار جشنواره دو سال قبل جزء ضعیفترین و بیهویتترین جشنوارههای فیلم فجر بود و حتی گوی سبقت را از بد بودن جشنواره تئاتر فجر امسال نیز ربود. با این وجود بهترینها از نگاه خود را در بین این فیلمهای ضعیف که در شماره اسفند ماهنامه صنعت سنیما نیز منتشر خواهد شد در زیر آمده است، گفتنی است فیلمهای «چند مترمکعب عشق»، «بیگانه»، «شیار 143»، «سیزده»، «میهمان داریم» و «ماهی و گربه» را مشاهده نکردهام.
ادامه مطلب بهترینهای سی و دومین جشنواره فیلم فجر / منتشر شده تنها در وبلاگ شخصی
برندگان سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر ساعاتی پیش (سه شنبه شب) در مراسمی در سالن همایشهای برج میلاد معرفی شدند.
به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، فیلم رستاخیز ساختة احمدرضا درویش با بردن 8 سیمرغ رکورددار سی و دومین جشنواره فیلم فجر شد. گفتنی است تهیه کننده عصبانی نیستم ساعاتی پیش از آغاز اختتامیه در نامهای به دبیر جشنواره آن را از داوری خارج کرد، گویا نوید محمدزاده شانس اصلی جایزه بهترین بازیگر مرد در نزد هیئت داوران بوده است.
ادامه مطلب رستاخیز سیمرغها را درو کرد / لیست کامل برندگان سی و دومین جشنواره فیلم فجر
هر سال یادداشتهایی را در مورد سیستم مدیریتی جشنواره فیلم فجر در سالن اصلی نوشتهام و این بار نیز به رسم هر سال و یک جمعبندی از 5 سال برگزاری جشنواره در برج میلاد مینویسم. سینما صحرا با گنجایش 900 نفر در سه طبقه ابتدا سینمای اصلی جشنواره فیلم فجر محسوب میشد و استاندارد نبودن آن جای خود را به سینما فلسطین داد، اما از آنجا که سینما فلسطین در کنار سینما سپیده سینمای اصلی دانشجویان شناخته میشد و شهردار تهران نیز قول برگزاری این فستیوال را در محلی دیگر داده بود، سالن همایشهای برج میلاد در سال 1388 تبدیل به کاخ جشنواره فیلم فجر شد. کاخی که افتتاحیه خود را با فیلم به رنگ ارغوان توقیفی معرفی کرد. سال اول با مدیریت حبیب ایل بیگی سال خوبی را پشت سر گذاشت اما همواره مشکلات وجود دارد تا جایی که در این سالهای اخیر کاخ جشنواره در کنار هنرمندان و نویسندگان سینمایی میزبان افراد عجیب غریب نیز بوده است که برخی از این اتفاقها را با هم مرور میکنیم:
ادامه مطلب برج میلاد و جشنواره فیلم فجر در طی 5 سال / کاخی در انحصار هنرمندان، نویسندگان سینمایی و عجایب...
کمال تبریزی پس از توقیف دو فیلم پاداش و خیابانهای آرام که هر دو ستایش شده است به سراغ یک همکاری مشترک دیگر با پیمان قاسم خانی رفته است تا شاید بتواند خاطره فیلم خوبشان یعنی مارمولک را زنده کنند. این محصول کمدی ولی به هیچ وجه راضی کننده نیست و در کل در کارنامه تبریزی حرفی برای گفتن ندارد. شاید عوامل فیلم از خندة تماشاگران خود راضی باشند ولی آیا خنده ملاک یک فیلم خوب و بد است؟
ادامه مطلب نگاهی به فیلم طبقه حساس / از سری یادداشت های فجر
فيلم عصباني نيستم در ادامه تجربيات فرم گراي رضا درميشيان رقم خورده و ادامه اي بر اثر قبلي اين فيلمساز -یعنی بغض- است. اين تشابه فرمي حتي در دكوپاژ و نوع قاب بندي برخي تصاوير به چشم مي خورد و فيلمساز با انتخاب موضوعي ملتهب از وضعيت سياسي و اقتصادي چند سال اخير به بازيگوشي هاي دلنشيني در فرم دست مي زند. دوربين سيال و ساختار صدا به عنوان عنصري مزاحم به بافت جامعه اي درگير در چرخه ماديات كمك مي نمايد. همچنين استفاده مكرر از تصاوير فست موشن و اسلوموشن به جنون نهفته در شخصيت نويد كه اجراي مناسبي با بازي نويد محمدزاده يافته، ياري مي رساند.
ادامه مطلب عصبانی نیستم در حالی که عصبانیم / از سری یادداشت های فجر 32