فیلم قهرمان به کارگردانی و نویسندگی اصغر فرهادی و تهیه کنندگی الکساندر ماله‌گی و اصغر فرهادی تا کنون توانسته است در جشنواره کن مشترکاً با فیلم «کوپه شمارة 6» جایزه ویژه هیئت داوران را از آن خود کند. این فیلم همچنین برای رقابت در نود و چهارمین دوره جایزه اسکار معرفی شده است.

پرسونا (Persona) به معنی «قاب» و «ماسک» نقابی است که بازیگران یونان باستان هنگام اجرای نمایش بر چهره می‌زدند. پرسونا، تلویحاً به وجه تمایز هر بازیگر از دیگر بازیگران اشاره داشته است. لذا مفهوم شخصیت (Personality) نیز که از ریشۀ لاتین پرسونا گرفته شده است به خصوصیات و ویژگی‌هایی اعم از اندیشه، احساسات، ادراک و طرز فکر اطلاق می‌شود که معرف نحوۀ حضور فرد در محیط بیرونی و اجتماع است.

«ایران درودی نقاش شهیر ایرانی متولد یازدهم شهریورماه 1315 در خراسان و در خانواده‌ای سرشناس به دنیا آمد. او علاوه بر نقاشی، پیانو می‌نوازد، کارگردانی هم کرده است و در مقام نویسنده و منتقد چند کتاب و مقالات متعددی نوشته است؛ همچنین استاد درس تاریخ هنر در دانشگاه نیز بوده است. برخی سبک نقاشی او را «فراواقع‌گرایی» یا «سورئالیسم» نامیده‌اند و برخی دیگر نه. او دانش‌آموختۀ رشتۀ نقاشی در دانشکدۀ «بوزار» پاریس بوده است و دوره‌های مختلف هنر را در مراکزی همچون «مدرسه هنرهای زیبای پاریس (بوزار)»، «مدرسه لوور پاریس»، «دانشکده سلطنتی بروکسل (ویترای)» گذرانده و در «انستیتوی آر.سی.‌آی نیویورک» تهیه‌کنندگی و کارگردانی برنامه‌های تلویزیون خوانده است. بخشی از سال‌ها فعالیت او برگزاری ٦٤ نمایشگاه انفرادی و شرکت در بیش از250 نمایشگاه گروهی در کشورهای اروپایی، ایران، مکزیک، ژاپن وآمريكا است و آثار نقاشی‌اش توسط موزه‌های بزرگ دنیا خریداری شده‌اند. همچنین نویسندگی را با نوشتن کتاب «در فاصلۀ دو نقطه» آغاز کرد. هنردوستان و هنرمندان بسیاری بی‌صبرانه در انتظار بهره بردارى موزۀ آثار نقاشی ایران درّودی پس از چهار سال پیگیری هستند.»

مرگ و مسائل پیرامون آن از دغدغه‌های همیشگی جامعه بشری بوده است. این امر نه‌تنها از گورهای باستانی کشف شده که هریک آداب و سنن خاصی را نشانگر هستند فهمیده می‌شود، بلکه در بنای آرامگاه‌های تاریخی نیز نمود پیدا کرده است. اهرام مصر نمودی از این ویژگی در دوران باستان در خارج از مرزهای ایران بوده است، اما در منطقه فلات ایرانِ کهن، آرامگاه کوروش، مقبره‌ای نمادین با ویژگی‌های خاص و متفاوت از دیگر آرامگاه‌های آن دوران مانند نقش‌رستم بوده است. در حقیقت آرامگاه یا مقبره بنایی است که ماهیتاً یک یا چند شخصیت در آن دفن شده باشد. این اشخاص معمولاً به لحاظ مذهبی یا سیاسی و در مواردی اجتماعی، عرفانی یا علمی جایگاه ویژه‌ای در جامعه زمان خود یا بعد از آن داشته‌اند. این نوع بناها را به دو گروه مقبره‌های مذهبی (زیارتی) و مقبره‌های غیرمذهبی می‌توان تقسیم کرد. مقبره‌های مذهبی در بیشتر شهرها و روستاهای ایران به امامزاده معروف‌اند و در مقایسه با سایر بناهای اسلامی، بعد از مسجد از بیشترین اعتبار و احترام برخوردارند و به‌ویژه مورد علاقۀ شیعیان هستند (کیانی، 1377: 10). تحولاتی مانند بناکردن ساختمان‌ها در اطراف قبرهای متبرکه، از اخلاق و تقوای اسلامی سرچشمه می‌گیرند. ساخت آرامگاه در دوران اسلامی و به‌خصوص با گسترش مذهب شیعه جایگاه ویژه‌ای در میان مردمان سرزمین ایران یافت و بنا بر کاربری آن‌ها به عنوان محلی برای زیارت یا تکریم درگذشتگان، به مرور معماری خاص خود را یافت و پلان و کالبد و جزئیاتی متناسب با نوع کاربری‌اش را جست. دیگر اصطلاحات رایج برای این نوع بناها «مرقد»، «مزار»، «آستانه»، «قبر»، «گور»، «مشهد»، «روضه»، «قدمگاه»، «امامزاده»، «تربت»، «مدفن» و «بارگاه» است که برخی از آن‌ها هنوز در میان مردم رایج هستند.

آنچه به‌عنوان کشور عراق می‌شناسیم، قدمتی کمتر از یک سده دارد. بعد از حمله مغول، عراق بین ایرانیان و عثمانیان رد و بدل می‌شد تا اینکه به مدت چهار سده به بخشی از امپراطوری عثمانی تبدیل شد. تاریخ عراق مدرن، تاریخی پر تنش و سرشار از منازعات سیاسی خونبار است. در 1920، بعد از فروپاشی عثمانی، اکثر کشورهای عربی که بخشی از امپراطوری عثمانی را تشکیل می‌دادند، تحت استعمار فرانسه و انگلستان در آمدند و کشور مدرن عراق نیز به قیمومیت بریتانیا تشکیل شد و سلطنت هاشمی با حمایت بریتانیا در 1921 آغاز گردید؛ در طی جنگ جهانی دوم، عراق دوباره توسط بریتانیا اشغال شد. از حدود دهه 1950 این کشور به استقلال رسید و اوج این اقتدار بر تعیین سرنوشت خود، در انقلاب 14 جولای 1958 با کودتای عبدالکریم قاسم به وقوع پیوست و سلطنت هاشمی سرنگون و نظام جمهوری آغاز گردید. در 1963کودتای اول نافرجام بعثی رخ داد؛ در 1968 با کودتای دوم بعثی‌ها توسط احمد حسن‌البکر، رژیم بعث برای مدت بیش از سه دهه بر سر کار آمد و در طول این‌ زمان سه جنگ، عراق با ایران بین سال‌های 1980 تا 1988؛ حمله به کویت در 1990 و حمله نظامی آمریکا در 2003 به وقوع پیوست. در تمام این دوره‌ها بر اساس شرایط سیاسی و ایدئولوژیک این دولت‌ها، هویت ملی عراقی بارها بازتعریف می‌شود.

در هنر معاصر عراق نیز جنبش‌های هنری متعددی شکل گرفت، از جمله هنرهایی که تحول جدی پذیرفت، هنر نقاشی است؛ در عراق معاصر (از 1920 تا به امروز) شاهد شکل‌گیری نقاشی آکادمیک  (در اواخر سده نوزدهم میلادی تا دهه‌های آغازین سده بیستم) تا جنبش‌های هنری مدرن و معاصر هستیم. به طوری که در هر دوره با نقاشی‌های متفاوتی مواجهیم. از دهه 1930 با اعزام هنرمندان به اروپا ، هنرمندان عراقی با هنرهای مدرن آشنا شدند و پس از بازگشت به وطن، تمام اهتمام خود را بر بنا کردن صحنه هنر مدرن عراقی به کار بستند.

استلان اسکاشگورد بازیگر سوئدی فیلم‌های هالیوودی استودیوهای بزرگ و سرمایه‌دارها را مانعی برای دیده شدن فیلم‌های مستقل خواند.

استلان اسکاشگورد که ستاره فیلم‌های ابرقهرمان مارول هم هست در گفت‌و گو با گاردین به پرسشی درباره نظر این ۲ کارگردان پاسخ داد و جواب وی با تایید و تمجید هوادارانش در شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد.

در جهان پر ملال امروز میان انبوهی از عادات و شیوه‌های تکراری، گاه تجربه‌ی زیستی جدید مسیری تازه پیش روی  انسان گشوده و فصلی نو در زندگی او رقم می‌زند. تجربه‌ای که می‌تواند به تبلور اندیشه‌ای بینجامد و به درازای عمری طول بکشد.

فیلم سرزمین آواره‌ها، روایتی مستندگونه از زندگی کوچ نشینی زنی به نام فرن در آستانه‌ی شصت سالگی است که بخش‌های مهمی از زندگی خویش همچون شغل، همسر و خانه اش را از دست داده و حال تصمیم می‌گیرد مسیری دیگر برای ادامه ی زندگی انتخاب کند. بنابر این چهار دیواری خانه ی خویش را رها کرده، سوار بر چهار دیواری متحرک ( ماشین ون ) می‌شود؛ از شهری به شهر دیگر و از صحرایی به صحرای دیگر زندگی کوچ نشینی را در پیش می‌گیرد. فرن برای گذران این نوع زندگی خویش شغل‌های مختلفی را تجربه می‌کند. از کار در شرکت آمازون گرفته تا کار در رستوران و نظافت سرویس های بهداشتی و فعالیت‌های خدماتی دیگر... او در طول این مسیر با آدم‌های گوناگونی روبرو می‌شود. انسان‌هایی با دغدغه‌های متفاوت که اغلب سال‌های جوانی خویش را در کنار خانواده و جامعه سپری کرده و حال در دوران بازنشستگی با کوله باری از تجربیات تلخ و دردناک به زندگی سیار رو آورده تا در پناه طبیعت و در کنار افرادی شبیه به خود، آرامش از دست رفته‌ی خویش را باز یابند.

«ژیلا منانی متولد اصفهان و فارغ‌التحصیل رشته زمین‌شناسی از دانشگاه اصفهان است. وی به منظور ادامه تحصیل، اقامتی نه ساله در ایتالیا داشته که این اقامت منجر به علاقه‌مندی بیشتر او به هنرهای زیبا شده و نتیجه آن گذراندن دوره‌های آزاد در رشته نقاشی در شهر جِنوای ایتالیا بوده است. وی همچنین چند سال به عنوان دستیار مدیر یک گالری هنری در همان شهر مشغول به کار می‌شود. او پس از بازگشت به ایران، علاوه بر نقاشی کردن و برگزاری چند نمایشگاه انفرادی، در سال 1386 گالری هنری شخصی‌اش را با نام «آپادانا» در اصفهان تأسیس می‌کند که تا سال گذشته به عنوان پرکارترین گالری اصفهان، پیوسته مشغول به کار بوده است.»