استفانوس، هنرمند یونانی، به مدت یک سال تمام با اعمال تغییراتی در اسکناس‌های یورو سعی دارد مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشورش را منعکس کند. این هنرمند با استفاده از خودنویس، تصاویر بی‌نظمی روی اسکناس‌ها می‌کشد. تمام اسکناس‌ها به منظور سندسازی اسکن شده و دوباره به چرخه‌ی پولی بازگردانده می‌شوند.

الخاندرو گونزالس ایناریتو با فیلم اخیرش؛ «مرد پرنده‌ای» یکی از شانس‌های اصلی جوایز اصلی اسکار امسال است. هر چند فصل جوایز چندان هم به نفع او نبوده است. در واقع فیلم او در رقابت با دو فیلم مطرح امسال «هتل بزرگ بوداپست» و «پسربچگی» قلفیه را باخته است. هر چند ایناریتو امیدوار است در شب جوایز اسکار فیلم‌اش بتواند چندین جایزه‌ی مهم را ببرد. از جمله جایزه‌ی بخش فیلمبرداری و همچنین بازیگر نقش اول و دوم مرد درام که «مرد پرنده‌ای» به ترتیب مایکل کیتون و ادوارد نورتون را در این بخش نامزد دارد. اما فارغ از موفقیت‌های جشنواره‌ای، «مرد پرنده‌ای» هرگز فیلمی در حد و اندازه‌های ساخته‌های قبلی ایناریتو به ویژه «زندگی سگی» و «بیست و یک‌گرم» نیست. از لحاظ ساختاری ایناریتو در «مرد پرنده‌ای» با رها کردن تکنیک مبتنی بر تدوین ساخته‌های پیشین‌اش این بار به سمت برداشت‌های بلند بدون کات و بریدن زمان متوسل شده است. این در حالی هم هست که فیلم او به نحوی دارای پر‌ش‌های زمانی متعدد هم هست. 

-آیا فیلم مرد پرنده‌ای از ابتدا قرار بود به صورت پلان-سکانس فیلم‌برداری شود یا اینکه پس از آغاز فرآیند تولید چنین تصمیمی گرفتید؟

ایده‌ی مرد پرنده‌ای از آغاز نگارش فیلمنامه با همین پیش‌فرض شکل گرفت و پیاده کردم این ایده روی کاغذ و به فیلم درآوردن آن، مشکلی بود که با آن مواجه بودیم.

• سینمای کمدی ژاک تاتی اساساً وارث آن تمامی آن چیزهایی است که به عنوان رسوبات سینمای کمدی صامت آغاز قرن بیستم خوانده می‌شوند. سینمایی ناقص یا در واقع الکن از نقطه نظر عنصر شنیداری که ماهیت کمیک روایتی‌اش را بی‌واسطه از موقعیت‌هایی می‌گیرد که پرسوناژهای اصلی فیلم همواره در درون آن‌ها قرار داده می‌شوند. یعنی پرسوناژهایی که ساخته شده‌اند تا با تکثر سوژه‌های داستانی فیلم‌های کمدی کلاسیک به وحدت برسند. آن‌ها در این موقعیت‌ها حضور دارند تا صرفاً با کنش‌های خلاقانه‌ی اندام‌های بدن‌اشان، مخاطبان‌اشان را بخندانند. در واقع در اینجا و با توجه به فقدان امکان ضبط صدا در دوره‌ای که به بدویت آغازین سینما شهره است، عامل بیان یا قوه‌ی ریتوریک پرسوناژ اصلی تماماً بر روی نظام نشانه‌ای بدن کمدین بار می‌گردد. از این نظر سینمای تاتی در کلیات‌اش نوعی تلاش در جهت اعاده‌ی حیثیت از این دوره‌ی تاریخی سینما است. او فیلمسازی است که هوشمندانه پس از جنگ جهانی دوم و درست در بزنگاهِ توحش خوانده شدن عملِ شاعری، در جهت بازتولید سکوت و خاموشی در سینما گام برمی‌دارد. سکوتی که ترجیحاً در این مورد مربوط است به حذف یا به عبارت صحیح‌تر بی‌توجهی کردنِ عامدانه به قوه‌ی ناطقه‌ی انسان. این‌گونه است که در سینمای تاتی پرسوناژهای اصلی یا حاشیه‌ای‌اش اصولاً سخن نمی‌گویند یا تمایلی بدان ندارند و این در حالی است که تمامی آن‌ها در درون مغاکی از انبوه صداهای آزاردهنده‌ی جهانِ در حالِ حرکت و جنبش زندگی می‌کنند. و این البته جهانی هم هست که تاتی علیرغم تمایل به بازنمودن پویندگی آن در قالب سلسله‌ای از تصاویر، هرگز دلبسته‌ی آن نیست. در واقع ویژگی‌های شخصیتیِ پرسوناژی که تاتی در مواجهه با چنین جهانی خلق می‌کند لاجرم همگی آمیخته با موضوعاتی کهنه و پیش‌پاافتاده‌اند که با آشفتگی جهان مدرن مملو از فولاد، هیجان، غرور و سرعت و شتاب کنار نمی‌آیند. گو اینکه پرسوناژ او همچون مجسمه‌ای باشد که خود را در دل فضای پرتنش پیرامون‌اش پرتاب می‌کند و حتی در آن تنیده می‌شود اما نمی‌تواند که نهایتاً با آن همبود باشد. یعنی وضعیتی همچون پرسوناژ مختصِ چارلی چاپلین در سینمای صامت کمدی که می‌کوشد پس از فهم موضوعات ویژه‌ی عصر ماشین و دلمشغولی‌های انسان مدرن از آن بگسلد و رها شود که البته نمی‌تواند و لاجرم به انفعالی جانکاه تن می‌سپارد. در هر صورت این متن در ادامه تلاش می‌کند تا با دستاویز قرار دادنِ ویژگی‌های شخصیتی پرسوناژ خاص مخلوق ژاک تاتی و مقایسه‌ی آن با اسلافِ کم‌شمار حاضر در دوره‌ی سینمای کمدی کلاسیک به چشم‌اندازی بکر در ترسیم مختصات سینمای او در کل تاریخ سینما دست یابد.

فیلم «تاکسی» خرس‌ طلایی شصت و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین را از آن خود کرد. هیئت ۷ نفره داوران بین‌المللی به ریاست «دارن آرنوفسکی» فیلم پناهی را به اتفاق آرا برجسته‌ترین اثر در بخش رقابتی برلیناله ارزیابی کرد.

یک عاشقانه‌ی آرام

در دنیای تو ساعت چند است؟ (صفی یزدانیان)

سال‌هاست سلف‌پرتره به عنوان یک سنت هنری ارزشمند قلمداد می‌شود. هنرمندان قرن‌‌ها از بازنمایی «خود» جهت بررسی بیوگرافی، جنس و خط‌‌‌مشی‌ها بهره می‌گرفتند. به مرور با اضافه شدن فاکتور جاودانگی برای آیندگان و به‌کارگیری آن توسط چهره‌های محبوب به ابتذال آن انجامید. بنابراین ورود سلفی توانسته است چه تأثیری بر آثار هنری و مخاطبان آن داشته باشد؟ این دقیقاً همان سؤالی است که گالری هنرهای معاصر واقع در مارگیت انگلستان به آن پرداخته است.

بازدیدکنندگان با قدم گذاشتن به طبقه‌ی چهارم موزه‌ی هنر لس آنجلس، به ردیفی از نئون‌ها برمی‌خورند که از افتتاح نمایشگاهی جدید خبر می‌دهند: «هنر اسلامی ا:/. روز: هنر معاصر خاورمیانه»

اسامی کامل برگزیدگان رشته های مختلف بخش سودای سیمرغ سی و سومین جشنواره فیلم فجر منتشر شد.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، در جریان برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره اسامی برگزیدگان بخش سودای سیمرغ سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم فجر اعلام شد.