"دختر" میرکریمی قصه شکاف نسل‌ها است اما همچون سیل عظیم این نوع فیلم‌ها که اغلب تم اجتماعی دارند به این بحران نگاه نمی‌کند و نگاهش دوست‌داشتنی و متفاوت است. آرامشی پشت میزانسن‌های میرکریمی وجود دارد که تنها در اندیشه تصویر معضلات نیست بلکه در عین حال برای پیش‌گیری و تشخیص نیازها و حل بحران‌های این فاصله راه حل نشان می‌دهد.

شماری از مشهورترین چهره‌های سینمای فرانسه، از جمله ایزابل هوپرت، دسپلچین و وینسنت لیندون با دریافت جایزه لومیر که از جوایز معتبر سینمای فرانسه است، تقدیر شدند.

سیلوستر استالونه، ستاره سینمای هالیوود گفته که در نظر داشته به دلیل نادیده گرفتن بازیگران غیرسفیدپوست در اسکار امسال، حضور در مراسم اهدای جوایز را تحریم کند.

 به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، هیات داوران سودای سیمرغ متشکل از ابوالحسن داوودی، محمد داودی، مجتبی راعی، سید جمال ساداتیان، منوچهر شاهسواری، مهدی فخیم زاده و نیکی کریمی نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین را در بخش های مختلف بدین شرح معرفی کردند:

مقدمه

چگونگي نمايش تنانگي (جسمانيت) بر پرده‌ي سينما، از جمله موضوعاتي است که در دهه‌هاي اخير به موازات گسترش عرصه‌ي مطالعات سينمايي، از منظري تازه به آن پرداخته شده است. به عنوان نمونه منتقد فمينيست، «ليندا ويليامز» با وام گرفتن تعبير «ماشين‌هاي مرئي‌سازي» که «ژان لويي کومولي» (سردبير «کايه دو سينما» در دوره‌ي مارکسيستي مجله) آن را به دستگاه‌هايي که توسط پيشگامان سينما نظير «ادوارد ماي‌بريج» و «توماس اديسون» اختراع شده بودند، اطلاق کرد، از اصطلاح «جنون امر مرئي» براي اشاره به خواست (گاه جنون‌آميز) سينماروها براي هر چه بيشتر ديدن، ديدن ناديده‌ها و حتي ديدن پديده‌هايي که تا زماني خاص به عنوان نوعي تابو، ناديدني پنداشته مي‌شدند بهره مي‌گيرد. از نظر «ويليامز» سينما طي سال‌ها به صورت‌هاي متفاوت و تا حد امکان به «جنون امر مرئي» مخاطبانش پاسخ دادتا جايي که براي مثال در دهه 1970 با از بين رفتن مقررات هيز و رفع شدن تدريجي سانسور، راه براي نمايش عمومي «فيلم‌هاي ويژه‌ي بزرگسالان» (Adult Movies) نيز هموار شد.

به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر و به نقل از وبسایت پاراسول، بنیاد هنر پاراسول یونیت، اولین نمایشگاه هنرمند فرانسوی ـ سوئیسی، جولیان شاریر، را در انگلیس برگزار نموده است. نمایشگاه، مجسمه، پرفورمنس‌های ضبط‌شده، اینستالیشن، عکس و فیلم را شامل می‌شود. فعالیت‌های شاریر در طول دهه‌ی اول کارش، برای تحقیق در مورد زمین‌شناسی، زیست‌شناسی، فیزیک، تاریخ و باستان‌شناسی، او را به برخی از دورافتاده‌ترین نواحی سیاره‌ی ما کشانده است. کار هنرمند عمدتا در مورد زمان است؛ چرخه‌ی ممتد گذشته، حال و آینده، در کنار دگرگونی‌های ناگهانی و تدریجی که به شکل طبیعی یا بر اثر فعالیت‌های انسان اتفاق افتاده‌اند. بخش مهمی از آثار شاریر تا به امروز، او را به سمت بررسی دقیق مطالبات فعلی عمومی برای پیشرفت‌ در زمینه‌ی فن‌آوری سوق داده است؛ پیشرفت‌هایی که بیشتر به استفاده‌ی روزافزون از منابع طبیعی بستگی دارد و پیامدهای گسترده‌ای برای نظام‌های زیست محیطی خواهد داشت. در میان چند اینستالیشن حاضر در نمایشگاه، اثری با عنوان «فضاهای فسیلی آینده» (۲۰۱۴) قرار دارد. این اثر ترکیب بزرگی از قطعات سنگ نمک است که از ناحیه‌ای موسوم به«مثلث لیتیوم» در بولیوی استخراج شده است.