وقتی صحبت از پرتره به میان می آید، قدمت و سابقه ی تاریخی زیاد آن که نشان از اهمیت و کاربرد فراوان آن در تاریخ هنر است برایمان آشکار می شود. از شاهان و درباریان، شخصیت های بزرگ مذهبی و سایر افراد ممتاز جامعه که پرتره ی آن ها گویای قدرت، ثروت، مکنت و احیانا قداست و کاریزمای آن ها می باشد گرفته تا پرتره افراد عادی از طبقات متوسط و پایین جامعه که احتمالا بیشتر نمایان گر سادگی و برشی از زندگی روزمره ی آنان بوده است.

نمایش فیلم «کشتن گوزن مقدس» آخرین کار یورگیوس لانتیموس، کارگردان یونانی در سالن های سینمای چند کشور اروپایی آغاز شده است. پیش از این اکران این فیلم از تاریخ بیستم اکتبر بصورت محدود در ایالات متحده آمریکا آغاز شده بود.

نماشگاهی از آثار نقاشان فرانسوی که در سال‌های دهه ۱۸۷۰ میلادی به انگلستان کوچ کرده بودند در مجموعه هنری تیت بریتانیا (Tate Britain) لندن بر پا شد. مونه، تیسو و پیسارو از جمله هنرمندان فرانسوی هستند که در آن زمان به دلیل وقوع جنگ میان فرانسه و پروس و دوره کمون پاریس، به بریتانیا مهاجرت کرده بودند.

«بگذار همچون جذامی که فساد را در گوشت می‌تند، مطرود همگان باشم. همچون افلیجی بی‌اندام، اختیار حرکت را از من بگیر. گونه‌هایم را بردار تا اشک‌هایم بر آن‌ها نلغزند. لب‌ها و زبانم را له کن، تا با آن‌ها گناه نورزم. ناخن‌هایم را بیرون بکش تا چیزی را در چنگ نگیرم. بگذار شانه‌ها و کمرم خمیده شوند تا چیزی را بر دوش نگیرم. بدن بکر مرا در هم بکوب و مرا بی‌هیچ غروری رها کن. بگذار تا در شرم زندگی کنم و نگذار کسی برایم دعا کند تا مگر تنها فیض خداوندگار، عیسا مسیح، شامل حال من شود»

گالری جنت بوردن نمایشگاهی از آثار آلفرد لزلی با عنوان «جهان آکنده از عظمت خداوند است. هفت کار جدید از ۵۰ شخصیت در جستجوی یک اهل مطالعه» برپا نموده است. هفت پرتره دیجیتال بزرگ جدید از نقاش و فیلمساز تحسین شده، آلفرد لزلی، در این نمایشگاه در معرض دید قرار گرفته‌اند. این آثار جدید استمرار مجموعه مطالعات هنرمند در مورد شخصیت‌هایی برگرفته از فیلم‌ها و ادبیات هستند. لزلی که از دهه ۱۹۵۰ برای نقاشی‌های انتزاعی و فیگوراتیوش شناخته می‌شود، به استقبال فن‌آوری و شیوه‌های نوین رفته، و از این رهگذر پیشه و هنر خود را برای تناسب با عصر حاضر به روزرسانی کرده است. این تصاویر که هنرمند آنها را نُت‌های پیکسلی می‌نامد، پیش برنده و ادامه ایده‌ای هستند که لزلی در نقاشی‌های تک‌رنگش در سال ۱۹۶۳ آغاز کرد. اینجا او تصاویر را در رایانه ترکیب می‌کند و از اپلیکیشن Dactyl برای طراحی کردن روی آنها بهره می‌گیرد. فایل نهایی با استفاده از چاپگرهای تصعید رنگ به صورت دیجیتال چاپ می‌شود. این یک هنر التقاطی است.

تصاویر عکاسانه سوزن‌دوزی شده هنرمند شیلیایی، جوانا گومز، حوزه‌های مطالعات علمی و سنت‌های اجدادی را در می‌آمیزند. اکنون گالری مایکل هاپن میزبان نمایشگاهی از این هنرمند با عنوان Distaff است. با در هم بافتن الگوهای پیچیده علمی و اسطوره‌ای در تصاویری از بدن خود و دخترش، کار او تمایل به جای دادن نوع بشر بر بستر گسترده‌تر همبستگی و پیوند چند جانبه دارد.

"سینما – خورشید"

شنبه و یکشنبه آخر آذرماه (25 و 26 آذر) – پردیس سینمایی ملت

کارگاه های تخصصی آموزشی، نمایش فیلمهای ایرانی و بین الملل همراه با گفت و گو؛

جشنواره فیلم مستقل خورشید به‌ عنوان رویداد ویژه سینمای مستقل تجربه‌گرا در کشور؛ به منظور حمایت از سینمای مستقل با ساختار خلاقانه، پیشرو و تجربه‌گرا و تأکید بر ضرورت گسترش تولید این آثار و معرفی این سینما به‌ عنوان سینمای موثر و جریان ساز، با اولویت بخشیدن به آموزش در جهت افزایش آگاهی فیلمسازان، استانداردهای بین المللی و ارتقای کیفی تولیدات این سینما، با همراهی پردیس سینمایی ملت، طی روزهای شنبه و یکشنبه پایانی هرماه، در برنامه ای با عنوان "سینما – خورشید"، اقدام به برگزاری کارگاه های آموزشی، نمایش فیلمهای ایرانی و بین الملل همراه با نشستهای تخصصی می نماید.

گاردین در گزارشی از فیلم های آخر ترنس مالیک انتقاد کرده و نوشته: فیلم هایی مثل «برهوت» و «خط باریک قرمز» از او یک اسطوره ساختند اما حالا فیلم هایش هیچ تاثیری به جا نمی گذارند. کجای مسیر فیلمساز مولف سرسخت به انحراف کشیده شده است؟