تابلو چاپ دستی از آثار اندی وارهول هنرمند فقید آمریکایی در بریتیش میوزیوم لندن به نمایش درمی‌آیند.

به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر و به نقل از رویترز، این آثار چاپ سیلک که همگی از مریلین مونرو بازیگر فقید آمریکایی کشیده شده‌اند در نمایشگاهی با عنوان «رویای آمریکایی: پاپ تا به امروز» در معرض دید عموم قرار می‌گیرند.

نمایش «نام تمام مادران...» به نویسندگی و کارگردانی محمد رحمانیان در روزهای پایانی امسال و در ۲۰ شب روی صحنه می‌رود.

به گزارش بخش تئاتر آکادمی هنر، «نام تمام مادران ...» نمایشی زنانه است که از سوم اسفند به مدت ۲۰ شب اجرا می‌شود و گروه هر شب در دو سانس ۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰ روی صحنه می‌روند. داستان «نام تمام مادران ...» درباره زنانی است که در یک خانه نزدیک شهرک سینمایی برای شروع یک پروژه سینمایی آماده می‌شوند.

1. معمولی‌ترین رویکرد زیبایی‌شناسی در جهت نقد هر اثر هنری ابتدا فهم آن به صورت یک شیء بیرونی است که توان تجربیدن ذهن سوژه‌ی آگاه را در خود دارد. به واقع در این وضعیت سوژه در مواجهه با این شیء، تجربه‌ای را در قالب یک احساس از سر می‌گذراند. تجربه‌ای که بسته به کیفیت‌های دیداری یا شنیداریِ هر اثر هنری نهایتاً به بیان احساساتی از قبیل رضایت، حیرت یا انزجار از سوی سوژه منجر می‌گردد. اما مرحله‌ی بعد از این وضعیتی است که زیبایی‌شناسی با تقسیم کردن این شیء به دو بخش-در ضدیت با فرمالیسم- آن را به مثابه‌ی فرمی در نظر می‌گیرد که بر محتوایی مشخص دلالت می‌کند. به فرض این که بگوییم فرم سیاست‌زده‌ی تک تک آثار داستایوسکی دلالت بر هراس بی‌امان یک انسان سنت‌مدار از مواجهه با جهان مدرن و بی‌هویت دارد. به واقع این دوآلیسم فرم/محتوا یکی از قطعی‌ترین عملکردهای زیبایی‌شناسی هم هست که همواره برای داوری کردن در قبال کیفیت اثر هنری وارد میدان می‌شود. در نزد این دوآلیسم همواره این محتوای اثر هنری است که فرم آن را تعیین می‌نماید. گو این که محتوا از ابتدای هستی وجود داشته باشد و اکنون برای بیان شدن یا به عبارت صحیح‌تر بروز یافتن در صدد حضور فرم‌ها باشد. در فلسفه‌ی هنر هگل این محتوا به مثابه‌ی روحی است که در طول تاریخ به طور مستمر در قالب فرم‌های متفاوت هنری بیان می‌گردد. این به واقع یک خوانش ایدئالیستی از رابطه‌ی سازنده‌ی مابین فرم و محتوا نیز هست. بر طبق این خوانش که عیناً در نظام مارکسیسم کلاسیک نیز تکرار می‌گردد هر گونه دگرگونی در محتوا-که مارکیسست‌های ارتدوکس زیربنا یا شیوه‌ی تولیدش می‌خوانند-نحوه‌ی بروز فرم‌ها به عنوان روبنا را نیز دستخوش تغییری بنیادین می‌نماید.

آثار دیوید هاکنی، یکی از محبوب‌ترین و تاثیر گذارترین هنرمندان بریتانیا در گالری تیت بریتانیا به نمایش در آمده است.

نخستین نمایشگاه یوناس بورگرت در ایتالیا، در موزه‌ی هنر مدرن بولونیا برگزار شده است.

ام. نایت شیامالان کارگردان امریکایی هندی‌تبار که به تازگی با فیلم ترسناک «شکاف» (Split) بازگشتی درخشان را تجربه کرده، در صفحه شخصی خود در توییتر از ساخت دنباله بعدی این تریلر روان‌شناسانه خبر داده است. «شکاف» از 20 ژانویه در سینماهای امریکای شمالی روی پرده رفت و همزمان، با استقبال گسترده تماشاگران و منتقدان روبه‌رو شد. داستان فیلم با بازی جیمز مک‌آوی روایتگر ماجراهای مردی است که 23 شخصیت دارد و مرتکب آدم‌ربایی می‌شود. کل فروش این فیلم 9 میلیون دلاری در گیشه دنیا تا امروز به بیش از 143 میلیون دلار رسیده است.

کالین فارل، نیکول کیدمن و کریستین دانست در جدیدترین فیلم سوفیا کاپولا، که بازسازی فیلم «فریب خورده» محصول سال 1971 به کارگردانی دان سیگل هست، بازی می کنند. 

اختتامیه سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر پنجشنبه بیست و یکم بهمن ماه (ساعاتی پیش) در برج میلاد با اجرای احسان کرمی برگزار شد.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر، جشنواره فیلم فجر که در دو روز گذشته دو روز عجیب را پس از اعلام کاندیدهای جوایز گذراند بالاخره به ایستگاه آخر رسید و جوایز در سال متوسط‌ها تقسیم شد. در این بین سه فیلم موفق به کسب چهار سیمرغ شدند. «ماجرای نیمروز» سه سیمرغ بلورین بهترین فیلم، بهترین طراحی صحنه و لباس، بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی را به دست آورد. «فراری» به کارگردانی علیرضا داودنژاد نیز جایزه‌های صدابرداری، نقش اول مرد، فیلمنامه و جایزه ویژه هیات داوران را دریافت کرد. همچنین «بدون تاریخ، بدون امضا» سیمرغ‌های بلورین صداگذاری، موسیقی، کارگردانی و بازیگر مکمل مرد را به دست آورد.