بار دیگر نوبت صحبت کردن جهانیان درباره جایزه سینمای اسکار رسیده است. دوباره اصغر فرهادی فیلمساز شناخته‌شده ایرانی یکی از فیلم‌هایی را ساخته که شانس درخشش‌اش در یکی از معتبرترین و البته پربیننده‌ترین جایزه سینمایی جهان فراوان است. این را فروش دور از انتظار «فروشنده» در کشورهای مختلف و نقدها و گزارش‌هایی که روزنامه‌نگاران شناخته‌شده در حال نوشتنش هستند، می‌گوید. روز گذشته یکی از همین نوشته‌ها آخرین فیلم کارگردان ایرانی برنده اسکار را جزو پنج شانس اول اسکار فیلم‌های خارجی امسال دانست.

تماشاگران هنگام تماشای نمایش موزیکال «همیلتون» در برادوی مایک پنس، معاون اول دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا را هو کردند، اما ماجرا به همین جا ختم نشد.

بالاخره فیلمی دیدیم که در خارج از کشور ساخته شده، حال‌وُهوای ایران -این‌بار دهه‌ی ۱۳۶۰ و برهه‌ی موشک‌باران تهران- را در حدّ وسع‌اش بازسازی کرده است ولی بوی گندِ انزجار -اقلاً به‌شکلی آزارنده- از آن بیرون نمی‌زند. درحقیقت، «زیر سایه» (Under the Shadow) یک هارور کم‌هزینه است نه فیلمی ضدایرانی؛ جنگ و تهرانِ بمباران‌شده در «زیر سایه»، بستری است برای تعریف کردن داستانی ترسناک.

گالری پل کازمین از برپایی نمایشگاهی از آثار بوسکو سودی(متولد ۱۹۷۰، مکزیکو سیتی) خبر داد.

طی یک دهه گذشته با گونه جدیدی از فیلم های علمی تخیلی مواجه شده ایم. فیلم هایی که نه تنها به بررسی قدرت سفرهای فضایی یا آینده های پساآخرالزمانی می پردازند، بلکه از این ژانر به عنوان ابزاری برای نمایش انسانیت معمول دنیای خودمان استفاده می کنند، چیزی که در فیلم های آینده نگرانه گذشته کم تر می دیدیم. «جاذبه»، «میان ستاره ای» و «مریخی» از این نوع هستند، حال یک فیلم دیگر هم به این دسته اضافه شده است: «ورود» اثر دنیس ویله‌نو. فیلم داستان روزی است که جهان برای همیشه تغییر می کند. فیلم در عین گسترش روایت جهانی خود، بر روی یک داستان واحد تمرکز می کند. داستان بیش تر در مورد رنج، زمان، ارتباطات و غمخواری است. فیلمی است که سوال می پرسد، سوالاتی مثل: چگونه به چنین چیز ترسناکی تبدیل شده ایم؟ چرا برقراری ارتباط از طریق زبان و نه عمل این قدر مهم است؟ بخش پایانی “ورود” ایده های مهمی درباره زندگی مطرح می کند. بینندگان باید در نظر داشته باشند که «ورود» نسخه ای دلپذیرتر از «مریخی» ریدلی اسکات نیست. بلکه فیلمی است که سعی می کند بینندگان را به چالش بکشد، آن ها را تحریک کرده و به حرف بکشد، و تا حد زیادی در این زمینه موفق می شود. 

تابلویی اثر فریدا کالو، نقاش مکزیکی که بیش از ۶۰ سال در معرض دید عموم نبوده، هفته آینده در نیویورک حراج می‌شود.

تام هنکس، برنده جایزه اسکار، رابرت ردفورد و رابرت دنیرو، سه بازیگر نامدار سینمای جهان با عالی‌ترین جایزه مدنی آمریکا مورد تقدیر قرار خواهند گرفت.

هفتمین فستیوال مونولیو که به اجراهای نمایش های مونولوگ و مونودرام اختصاص دارد، از روز چهارشنبه ۲۶ آبان با اجرای دو نمایش «سکوت گرد» و «آخرین تپۀ سرخ» کار خود را آغاز می‌کند.