پس از لارس فون تریر شهیر که دیگر رفتن او به کن کهنه شده، یک فیلمساز جوان دانمارکی دیگر به نام نیکولاس ویندینگ رفن با فیلم مهیج خود پای به شصت و چهارمین دوره این فستیوال مهم گذاشته است. البته فیلم محصول سینمای آمریکا است و دانمارک همان سهمیه نصفه ونیمه را دارد. ویندینگ رن از بیست و شش سالگی فیلمسازی را با pusher اغاز کرده است و دوازده سال بعد توانست در جشنواره معتبر ساندنس با Bronson خودی نشان دهد.
ادامه مطلب Drive به نویسندگی حسین زمانی نماینده آمریکا در کن 2011
برخورد خیلی نزدیک یک درام معمایی است که نقطه قوت خود را در فیلمنامه دارد. فیلمنامهای که به لطف لحظات خوب روایی و توجه خاص به ساختار روایت از اهمیت خاصی برخوردار است. در سینمای ایران کمتر فیلمنامهای به سمت روایتهای تو در تو با زمانپریشیهای مختلف رفته است. ساختارشکنی در حیطه زمان روایی در سینمای ایران اصلا جدی گرفته نشده است و فیلمهایی که در این زمینه توانستهاند سربلند بیرون آیند با اغماض تعدادشان به شمار انگشتان دو دست میرسد. فیلمنامه برخورد خیلی نزدیک علاوه بر داشتن چنین خصوصیاتی میتواند برای علاقهمندان فیلمنامه نویسی بسیار مفید باشد و خواندن آن را به تمام فیلمنامه نویسان هم توصیه میکنیم. یکی از راههای فراگیری فرم روایی از این فیلمنامه خواندن یک بار آن بدون هیچ واکنشی به لحظات خاص یا تأمل روی نقاط گذار روایی و سپس در بار دوم توجه به این نکات میباشد.
ادامه مطلب فیلمنامه «برخورد خیلی نزدیک» نوشته اسماعیل میهن دوست
جشنواره فیلم کن که در سال گذشته به مسائل داخلی ایران در حوزه دربند بودن دو فیلمساز ایرانی توجه خاصی کرده بود و یکی از حواشی اصلی این جشنواره را تشکیل میداد امسال هم با همان رویکرد دو فیلم از جعفر پناهی و محمد رسول اف را در بخش نمایشهای ویزه خود قرار داده است. اغلب رسانههای خارجی تیتر خود را به این خبر اختصاص دادهاند که «نمایش فیلمهای فیلمسازان دربند ایرانی در کن». البته هر دو فیلمساز از بند رهایی یافته و تنها پناهی با جریمه سنگین عدم فعالیت اجتماعی و فرهنگی طی بیست سال محکوم شده است. ادامه مطلب نمایش دو فیلم «این فیلم نیست» و «به امید دیدار» از ایران در جشنواره فیلم کن 2011
نانی مورتی از کارگردانان برجسته سینمای ایتالیا که در کشورمان شاید به دلیل خرید حق پخش فیلم جدایی نادر از سیمین معروف باشد اثر جنجالی خود را به شصت و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم کن خواهد برد. مورتی یکی از پیشکسوتان جشنواره کن محسوب میشود. او برای ششمین بار است که در این رقابت مهم شرکت خواهد کرد که پیش از این نخل طلای کن را در سال 2001 برای اتاق پسرها La stanza del figlio و جایزه بهترین کارگردانی را در سال 1994 برای دفتر خاطرات دوستداشتنی Caro diario کسب کرده است.
تنها کافی است نام لارس فون تریه از مؤسسین «دگما 95» در یک جشنواره به میان بیاید تا موج هیاهوها و خبرها به او اختصاص داده شود. هنوز جنجالهایی را که بر سر ضد مسیح Antichrist او در کن 2009 به وجود آمد، به یاد داریم و او با اثر متفاوتی دیگر به شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن بازگشته است. نام این کارگردان دانمارکی با جشنواره فیلم کن گره خورده است. وقتی او فیلمی را بسازد باید یک کرسی برای او در این جشنواره در نظر داشت. این نهمین بار است که فون تریر به بخش اصلی جشنواره کن راه مییابد. این کارگردان افتخارات بزرگی را کسب کرده که شاید با بردن اسکار تکمیل شود. او یکبار برای رقصنده در تاریکی کاندید اسکار شد اما جایزه آکادمی به ببر خیزان، اژدهای خزان ساخته آنگ لی تعلق گرفت.
ادامه مطلب فونتریر با آپوکالیپستی دیگر در کن
داستان فیلم درخت زندگی The Tree of Life و از آن بیشتر کارگردانش بسیار جالب است. سال 2010 در شصت و سومین دوره جشنواره فیلم کن قرار بود درخت زندگی ساخته ترنس مالیک به عنوان فیلم اختتامیه به نمایش درآید اما او برخلاف وعده فیلمش آماده نشد. ادامه مطلب «درخت زندگی» ساخته ترنس مالیک بالاخره در جشنواره کن
مایون لو بسکو بازیگر فرانسوی که در تعداد زیادی از فیلمهای فرانسه از جمله چند فیلم از لوک بسون مثل لئون Leon و نقش به یادماندنی دیوا در عنصر پنجم The Fifth Element ایفای نقش داشته چند سالی است فکر کارگردانی به سرش زده است و با سومین فیلمش در شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن راه یافته است. بسکو با اولین ساختهاش در سال 2006 به نام من را فراموش نکن Forgive Me به عنوان اولین کار یک کارگردان تحسین شد. اوسه سال بعد کمدی همه چیز در مورد بازیگران زن All About Actresses را ساخت و این بار هم بار دیگر در مورد حوزههای فرهنگ و هنر کشورش فیلم ساخته است.
خانهای از تحمل یکی از سه نماینده کشور فرانسه در شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن میباشد. دو نماینده دیگر سابقه حضور در کن را ندارند و بونلو تنها نماینده فرانسه است که یک بار سابقه حضور را در این جشنواره از سه نماینده دارد. بونلوی 43 ساله در سال 2003 با تیرسیا Tiresia به کن آمد و موفق شد جایزه فیپرشی را از آن خود کند.
ادامه مطلب خانهای از تحمل (L’Apollonide) ساخته برتراند بونلو در کن 2011