از روز چهارشنبه هفته گذشته فیلم «اژدها وارد می شود» وارد چرخه اکران شده و تصویری از پوستر آن به سردر سینماهای کشور درآمده است. در این میان جدا از نقد و نظری که به لحاظ فنی بر فیلم ساخته شده توسط مانی حقیقی می توان داشت، موضوعی که بیش از خوب، بد، زشت! بودن این اثر قابل تامل خواهد بود، رویش انواع نوشته ها و اظهار نظرهایی است که در این چند روزه شاهدش بودم، چنان که گاه برخی نظرات عنوان شده چنان مبهوت کننده به لحاظ خام دستی است که آدمی حیران می ماند که افراد با چه اعتماد به نفس کاذبی به نشانه های غریب وارد شده بر این اثر گام نهادند؟ و سینما چقدر مظلوم واقع شده و برای بسیاری همچون خوردن راحت الحلقوم! بوده که با هر دریچه بی خردانه ای با آن برخورد می کنند.
ادامه مطلب نگاهی به تفاسیر ارائه شده درباره فیلم «اژدها وارد می شود»/ این یک چپق نیست!
«آنها» [Them) [۱) و [۲] فیلمترسناکی فرانسوی-رومانیایی است که بهطور مشترک توسط دیوید مورو و خاویر پالود نوشته و کارگردانی شده. «سال ۲۰۰۲؛ کلمانتین (با بازی اولیویا بونامی) یک معلم تازهکار است که همراه لوکاس (با بازی مایکل کوهن) ساکن خانهی بزرگ ویلایی و دورافتادهای در حاشیهی جنگل میشوند. نیمهشب، کلمانتین و لوکاس از سروُصداهایی غیرعادی بیدار میشوند و امنیت خود را در معرض تهدید میبینند...»
ادامه مطلب شمشیر دولبه؛ نگاهی به «آنها» (Them) / انتشار، تنها در صفحهی شخصی
منتخبی از نقاشی های آبرنگ جورجیو اوکیف که تاکنون به نمایش گذاشته نشده است در موزه جورجیو اوکیف به نمایش عموم گذاشته شده است. این نقاشی ها محصول دوره ای هستند که اوکیف در ایالت تگزاس آمریکا اقامت داشت. یعنی مابین سال های 1916-1918.
ادامه مطلب نمایش نقاشی های آبرنگ جورجیو اوکیف در موزه اوکیف
مقدمه
آیا تماشای شب و مه امروز هم موضوعیت دارد؟ فرانسوا تروفو این فیلم را بهترین فیلم تاریخ سینما در زمینهی جنگ میدانست، و یکی از مهمترین دلایل این انتخاب برای او آن است که این اثر، روایتِ جنگ را از انتها و جهانِ پس از جنگ آغاز میکند. چه ارتباط تنگاتنگی بین نوعِ خاص روایت رنه و جهانِ پس از آشوویتز وجود دارد؟ و در نهایتِ امر اینکه چه ارتباطی بین این دو پرسشِ طرح شده وجود دارد؟ در این یادداشت سعی خواهد شد تا از خلال یک صورتبندیِ کلی از اثرِ رنه، پاسخی به این پرسش ارائه شود. البته باید یادآور شد که اگر این یادداشت ابهامی به اثرِ رنه وارد میکند، امیدش همچون گوستاو مالر، آهنگسازی که سرتاسر موسیقی قرن بیستم مدیون اوست، به این است که متهم به عدم شفافیت نشود، زیرا از لحظهای به بعد به فهمِ مخاطب تکیه میکند. همانطور که از پرسشهای مطرح شده مشخص است، بحث بر سرِ سه زمانِ «پیش از جنگ»، «پس از جنگ» و «اکنون» است و در ادامه سعی خواهد شد به صورت اجمالی رابطهی تاریخیِ این سه زمان از طریقِ پرداخت و بدیلی که شب و مه پیش میکشد، بررسی شود.
ادامه مطلب آیا سعی در یادآوری عملی عبث است؟ / اشارهای به سیاستِ «شب و مه» اثر آلن رنه