اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

پل چوبی – مهدی کرم پور


کارگردان: مهدی کرم پور

نویسندگان: مهدی کرم پور و خسرو نقیبی

تهیه‌کنندگان: علی سرتیپی و مهدی داوری

(حاضر در بخش مسابقه سینمای ایران – سودای سیمرغ)

 بهرام رادان و مهناز افشار در پل چوبی

خلاصه داستان: "پل چوبی" معبری بود بر خندق شمالی طهران، مابین پایتخت و ییلاق شمیران... محل اتصال طهران قدیم و تهران مدرن. این‌جا و اکنون محله پل چوبی یادگار گذشته است. نامی به‌جا مانده در قلب شهر پر هیاهو؛ محل رخداد عاشقانه‌ای ناآرام ...

 

بازیگران: بهرام رادان، هدیه تهرانی و مهناز افشار، آتیلا پسیانی، فرهاد اصلانی، برزو ارجمند، امید روحانی،‌ هستی محمایی،‌ آرمان پاپی‌زاده، نیلوفر سجادی، با معرفی: خسرو پسیانی، صدف نورمحمد و با حضور: مهران مدیری.

 


سایر عوامل: مدیر فیلمبرداری: تورج منصوری، صدابردار: بابک اخوان، طراح هنری: پروین صفری، تدوین: بهرام دهقانی، آهنگساز: کارن همایونفر، طراح چهره‌پردازی: کیان اولاد وطن، دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز: شکوفا کریمی، منشی صحنه: شکوفه فرازمند، طراح استوری‌برد: بزرگمهر حسین‌پور، طراح تبلیغات و اطلاع رسانی: علی‌رضا باذل، عکاس: علی زارع، مشاور رسانه‌ای: آرامه اعتمادی، فیلمبردار پشت صحنه: میثم میرزایی، مشاور تبلیغات: سام مشاور،. مدیر تدارکات: سهراب دادگستر، مدیر تولید: پیمان جعفری

مهران مدیری در پل چوبی مهدی کرم پور 

 

پل چوبی پس از فیلم های "جایی دیگر" (1381)، "چه کسی امیر را کشت؟" (1385) و اپیزود "تهران سیم آخر" از فیلم سینمایی "طهران تهران" (1388) چهارمین ساخته سینمایی مهدی کرم پور در مقام کارگردان است. فیلمبرداری اول مهر 1390 در تهران آغاز شد.

 

 

 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر

دیدگاه‌ها  

0 #1 Guest 1391-01-13 09:15
این رستوران اگه همان کافه یا اغذیه فروشی سر ٔپل چوبی در قبل از انقلاب است که نام آن کافه منصف بود و حتی تابلو نوشت آن تا چندین سال پس از انقلاب بر دیوار بالای رستوران باقی‌ مانده بود با دیوار نوشت بزرگ منصف ، من آن زمان کودک بودم و پدرم با صاحب این اغذیه فروشی دوست بود به گمانم نام صاحب آن آقای منصف(ناصر منصف) بود و آذربایجانی بود ، یادش بخیر پدرم هراز گاهی به دیدار آقای منصف میرفت و آنها با شادمانی چند گیلاسی می‌‌ مینوشیدند و گپ و گفتی‌ بزبان آذری میزدند و البته آقای منصف با مهربانی برای من هم ساندویچی خوشمزه میاورد ، بهمراه یک پپسی یا کانادا درای تگری . مزه آن نوشابه‌ها و خاطره آن مهربانی‌ها هنوز پس از چهل سال بیادم مانده است . یادش بخیر کافه منصف و آقای منصف در ٔپل چوبی تهران.
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما