رفاهی: «خانه امن است» به حاشیه متفاوتی از دوران جنگ پرداخته است

 

 

به گزارش آکادمی هنر، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی خانه امن است با حضور ناصر رفاهی، علی تقی پور، محمد مختاری، امیر بکان، المیرا ژیان فر، محمد جهان فر، رویا حسینی و طهماسب صلح جو (منتقد) در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.

در شروع این نشست، طهماسب صلح جو با اشاره به این که یکی از ویژگی‎های کارهای رفاهی، ساخت کارهای پربازیگر است در خصوص طراحی صحنه و لباس فیلم و این که آیا در زمان جنگ لوله کشی گاز وجود داشته است یا خیر؟ سئوال کرد که رفاهی در پاسخ گفت: «جنگ 8 سال طول کشید و تا سال 68 ادامه داشت و ما نیز در خصوص فیلم داریم صحبت می کنیم اما از همان سال های اولیه جنگ به سرعت لوله کشی گاز شروع شده بود و ما نیز هیچ زمان مشخصی را برای فیلم تعیین نکرده ایم و شما می توانید از زمان فیلم را از سال 59 تا 68 فرض کنید.»

در ادامه این نشست، یکی از حاضران پرداختن به بچه‎های بهزیستی را از وجه منفی مورد انتقاد قرار داد که رفاهی اظهار داشت: نگاه کسی که فکر می‎کند خوابگاه بچه‎های بهزیستی وجه منفی دارد، برای من عجیب است در حالی که ما از یک قشر واقعی اجتماع داریم صحبت می‎کنیم و کسانی را نشان داده‎ایم که در جنگ اصلا به حساب نیامدند و تنها یادگاری شان در پیچ شمیران چند عکس از بچه‎های بهزیستی است...

وی ادامه داد: اگر کسی به این موضوع منفی نگاه کند به من بر می‎خورد. در مورد زیر سوال رفتن مقاومت مردم ایران نیز خواهش می کنم کسی که این سئوال را مطرح کرد یک مقدار در مورد سئوالش بیشتر فکر کند چرا که پرداختن به بچه های بهزیستی زیر سوال بردن مقاومت ایران نیست.

در ادامه این نشست، رفاهی در پاسخ به سوالی در خصوص کش دار بودن برخی از سکانس‎های فیلم گفت: «در فیلم میزانسن‎هایی داشتیم که دوربین به صورت تک برداشت روی بازیگران حرکت می‎کند و باز می‎گردد و گفته می‎شود که به دلیل تعداد بازیگران کش دار شده است که این را هم می پذیرم، اما من می‎خواستم حتما چهره همه بازیگرانم دیده شود و این مسئله برایم مهم بود.»

براساس این گزارش، در بخش بعدی این نشست، امیر بکان در خصوص موسیقی خانه امن است گفت: «موسیقی این فیلم یک موسیقی اورژینال است... ما برای هر کدام از شخصیت ها انگاره هایی را در نظر گرفتیم که کامل شنیده نمی شدند و در نهایت، والس آخر فیلم را به صورت کامل می شنویم.»

بنابراین گزارش، کارگردان فیلم خانه امن است در ادامه در پاسخ به سؤالی در خصوص تعریف‎اش از سینمای دفاع مقدس، گفت: نوجوانان این فیلم دقیقا سن من را در همان سال ها دارند و احساس کردم در این بخش سینمای دفاع مقدس تاکنون به حاشیه های جنگ و تصویر کردن مردم نپرداخته است. البته هر چیزی که در این فیلم دیده می شود، تلاش شده است تا بازسازی فضای واقعی آن سال ها باشد.

درادامه محمد مختاری صدابردار خانه امن است نیز با انتقاد از شرایط بسیار بد پخش صدای فیلم در سالن برج میلاد گفت: صدابرداری این فیلم بسیار سخت بود و ما در بیشتر مواقع با دو بوم کار را می گرفتیم که به دلیل حرکات دشوار بوم در بیشتر مواقع خودم نیز بوم دست می گرفتم اما من با این امید به این سالن آمدم که صدای خوبی را بشنوم اما اینگونه نبود و توقع بیشتری از سالن برج میلاد می رود... من احساس می کنم هنوز در این مملکت به صدا توجهی نمی شود و ما صدابرداران دائما باید برای کیفیت صدای فیلم مان استرس داشته باشیم.