آب جوش را كه در ليوان مي‌ريزم، پودرهاى قهوه‌اى از هم باز مي‌شوند، و همه ليوان قهوه‌اى مي‌شود. چون عادت هميشگى ليوان را بالا مى‌آورم و بو مي‌كشم، تمام شامه‌ام پر مي‌شود از بوى نسكافه و تمام روحم تو را به ياد مى‌آورد. تو را پشت آن ميز چوبى‌ات و پشت به پنجره‌اى كه رو به خيابان انديشه يكم بود. پشت همان ميز مي‌نشستى آرنج‌هايت روى ميز و انگشتان دستانت در هم گره مي‌شد و من هر بار در زمان استراحت‌مان با هر بهانه‌اى و به قصد ديدنت به اتاقت مى‌آمدم با سئوالى و تو با طنزى كه مال خودت و به شيوه خودت بود پاسخم را مي‌دادى. و من هربار آن‌قدر خارج شدنم را طول مي‌دادم تا با لذت به عكس‌هاى قاب شده اتاقت نگاه كنم، همه آن قاب‌هاى كوچك كه روزى فرزاد موتمن به من گفت كه براى فيلم شب‌هاى روشن آنها را قرض گرفته بود تا در خانه كاراكتر اصليش استفاده كند. هر كدام از آن قاب‌ها تصويرى بود از فيلسوفى، انديشمندى، نويسنده اى يا هنر‌پيشه‌اى. برتولت برشت با آن لبخند محوش، كارل ماركس با ريش و موى انبوهش و كسان بسيار ديگرى كه تصويرشان اتاقت را پر كرده بود. و آن عكس بزرگ آل پاچينو را كه با همه آن‌ها متفاوت بود پوسترى بود بزرگ، از آل پاچينو با ريش مشكى در حال بازى بيليارد، عكسى سياه و سفيد، خم شده بود تا ضربه به توپ بزند، و نگاهى عميق به سمت دوربين. با چشمانى با هوش و زخم خورده. نگاهى كه دوربين را انگار نشانه رفته بود. مربوط به فيلم راهِ كارليتو.

عمده شهرت باد اسپنسر از فیلم هایی می آمد که با عنوان کلی ترینیتی شناخته می شدند و وسترن و شبه وسترن و یا سرشار از حادثه و زد و خورد و سرگرم کننده بودند و با زوج او و ترنس هیل ساخته شدند و هر دو را صاحب شهرتی ماندگار کردند.

 
در روزها و هفته های تلخی که هنر سینما بزرگانی چون مایکل چیمینو کارگردان جریان ساز آمریکایی و عباس کیارستمی فیلمساز شاخص و معناگرای ایرانی را از دست داد، شاید مرگ باد اسپنسر هنرپیشه فیلم های عامه پسند ایتالیایی واقعه کوچکی جلوه کند اما وی که در ۸۷ سالگی دار فانی را وداع گفت، به سبب قوه برقراری ارتباط با توده های عظیم و جذب خیل مردم به فیلم های کمدی ـ اجتماعی اش شایسته بذل توجهی بسیار بیشتر از همگنانش و فراتر از سایر کسانی است که به هر دلیلی در عالم فیلم‌های سطحی ماندند و هرگز چیزی فراتر از آن را هدف نگرفتند. برخی از آن‌ها به سخره گرفتن وسترن‌های اسپاگتی محسوب می‌شدند که خود نمونه‌های سطح پایین و مسخره وسترن‌های هالیوودی تلقی می‌شدند. باد اسپنسر نام مستعار و هنری مردی قوی جثه به نام کارلو پدرسولی بود که وقتی ۱۰ روز پیش در شهر رم و در میان اعضای خانواده اش درگذشت آن‌ها حتی حاضر نشدند دلیل دقیق مرگ وی را بگویند و در نتیجه رسانه های ایتالیا به این نتیجه رسیدند که او احتمالا بر اثر عوارض طبیعی پیری جان باخته است.

پنجاه و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری با معرفی برندگان به کار خود پایان داد.

شرکت فیلم سازی آمبلین پیکجرز که استیون اسپیلبرگ مدیر آن است، یک اکشن دلهره آور تازه علمی تخیلی تهیه می کند.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر و به نقل از ورایتی، این فیلم «سقوط» نام دارد و با حال و هوایی دلهره آور داستان خود را تعریف می کند. برعکس تصور رسانه ها، خط اصلی داستان فیلم در باره یک گروه موسیقی اهل منچستر لندن به نام «سقوط/ فال» نیست و شباهتی به فیلم های دیگری که با این نام ساخته شده اند ندارد.

 مسئولان برگزاری جشنواره فیلم ونیز، رئیس هیئت داوارن بخش افق‌ها و همچنین بخش فیلم‌های اول (شیر آینده) را معرفی کردند.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر و به نقل از وبسایت جشنواره ونیز، «رابرت گدیگیان»، کارگردان فرانسوی ریاست بخش افق‌های جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز 2016 را بر عهده خواهد داشت و «کیم رُسی استوارت»، بازیگر و کارگردان ایتالیایی نیز در راس هیئت داوران جایزه «لوئیجی دی‌لورنتیس» (شیر آینده) مختص فیلم‌های اول قرار خواهد گرفت.

نمایشگاهی از پرتره‌های یکی از هنرمندان پیشرو امریکا در موزه هنرهای زیبای ویرجینیا برپا شده است. این نمایشگاه با عنوان « کهینده وایلی: یک جمهوری جدید» با بیش از ۵۰ نقاشی بزرگ و مجسمه، سوالات جذابی را در مورد نژاد و هویت مطرح می‌کند.

یک زن کالیفرنیایی که به برخی از مشهورترین جاذبه‌های طبیعی امریکا به نام خلق اثر هنری آسیب رسانده بود، مجرم شناخته و به دو سال حبس تعلیقی مشروط و ۲۰۰ ساعت کار اجباری محکوم شد.

جاستین تیمبرلیک خواننده به گروه بازیگران فیلم جدید وودی آلن پیوست.

به گزارش بخش سینمایی آکادمی هنر و به نقل از اسکرین دیلی، جاستین تیمبرلیک، جونو تمپل و جیمز بلوشی به فیلم جدید وودی آلن ملحق شدند. این سه اعلام کردند در فیلم بعدی آلن که پاییز در نیویورک فیلمبرداری می‌شود، جلوی دوربین می‌روند.