گالری تروکمورتِن فاین آرت، نمایشگاهی از عکسهای یکی از تحسین شدهترین هنرمندان زن آمریکای جنوبی، فلور گاردونو (FLOR GARDUÑO)، برگزار نموده است.
ادامه مطلب نمایشگاه جدیدی از عکسهای فلور گاردونو؛ عکاس ستایششدهی لاتینتبار
از یک صورت خندان معمولی با دهانی مستطیلی و دو VV برعکس به جای چشمان، تا نمادهای آب و هوایی و یک قلب بیظرافت، شکلکها یا همان اموجیها(emoji) سریعترین رشد را در میان زبانهای جهان داشتهاند و اکنون حدود ۱۸۰۰ کاراکتر اموجی وجود دارد.
ادامه مطلب اموجیها سریعترین رشد را در میان زبانهای جهان داشتهاند!
منتقدان روزنامهی گاردین به تازگی لیستی از 50 فیلم برتری که امسال در ایالات متحده اکران شدهاند را منتشر کرده است. لیست فوق را برای اولین بار میتوانید در سایت آکادمی هنر مشاهده نمایید:
ادامه مطلب 50 فیلم برتر اکران شده در آمریکا در سال 2016 به انتخاب روزنامه گاردین (بخش اول)
فیلمهای گنگستری و اساساً جنایی هالیوودی، عموماً بر پایهی یک تقابل اصلی شکل میگیرند و آن، تقابل جهان فوقانی و یا همین دنیای عادی (world) با جهان زیرین یا دنیای تبهکاران (underworld) است. این فیلمها از همان ابتدا و بر همین اساس به ظهور و سقوط گنگستری میپردازند که با ساماندهی دنیای جدیدی به موازات دنیایی که حیات اجتماعی در آن جریان دارد، موجب فروپاشی نظام اخلاقی و ارزشی جهان فوقانی میشود و اخلاقیاتی مبتنی بر قوانین خودخواسته را بنا میگذارد. بر مبنای این الگو، رابرت ورشو در مقالهی مشهور و هماینک کلاسیک شدهاش در مورد فیلمهای گنگستری، گنگستر همچون یک قهرمان تراژیک (که اساساً از اولین مقالات نظری پیرامون مفهوم ژانر در سینما نیز بود)، در رابطه با زمینههای شکل گیری فیلم گنگستری مینویسد: «آمریکا، به مثابه یک نظام اجتماعی و سیاسی، معتقد به یک برداشت شاد از زندگی است. غیر از این نمیتواند باشد. مفهوم تراژدی، یک موهبت جوامع اشرافی است، که در آنها سرنوشت فرد دارای اهمیت سیاسی مستقیم و مشروعی پنداشته نمیشود که با یک نظام اخلاقی ثابت و مافوق سیاسی - یعنی بی چون و چرا - تعیین شود. هر چند که جوامع مدرن مساواتطلب، چه صورت سیاسی آنها دموکراتیک باشد یا اقتدارگرا، همواره بر این ادعا متکی هستند که دارند زندگی را سعادتمندانهتر میکنند. تکلیف مورد ادعای دولت نوین، دستکم در عالیترین شرایط آن، نه تنها تنظیم روابط اجتماعی، بلکه در مجموع تعیین کیفیت و امکانات حیات بشری نیز هست. از این رو سعادت به مسئلهی سیاسی اصلی بدل میشود - به عبارتی، تنها مسئلهی سیاسی - و به همین دلیل هیچگاه نمیتوان با آن همچون یک معضل برخورد کرد». در چنین جوامعی، ورشو، خرسندی را حتی یک وظیفهی شهروندی میداند و در راستای انجام این وظیفه مینویسد: «طبعاً، بار این مسئولیت شهروندی بیشتر بر دوش ارگانهای فرهنگ عامه گذاشته میشود. شهروند عادی شاید هنوز مجاز باشد ناخرسندی شخصیاش را حفظ کند مادامی که این ناخرسندی با برآمد سیاسی همراه نباشد. میزان این رواداری از طریق وسعت حوزهی زندگی خصوصی که جامعه جایز میداند تعیین میشود. اما هر محصول فرهنگ عامه یک اقدام عمومی است و باید با دیدگاههای تأیید شدهی مصالح عمومی سازگار باشد. هیچکس این اصل را بطور جدی به چالش نمیکشد که این وظیفهی فرهنگ عامه است که روحیهی تودهها را حفظ کند، و بیگمان هیچکس در بین مخاطبین اجتماعی به حفظ روحیهاش اعتراض نمیکند. در دورانی که شرایط عادی شهروند یک حالت اضطراب است، سرور مثل لبخند به پهنای صورت یک احمق تمام فرهنگ ما را در بر میگیرد». بر پایهی این نظریات، ورشو فیلم گنگستری را تلاشی برای نمایش روحیهی افسرده و سرخوردهی مخاطب آمریکایی در دورهی قانون ممنوعیت استفاده از مشروبات الکلی و بحران بزرگ اقتصادی میدانست. به قول ورشو، آن چیزی که شمایل گنگستر را برای مخاطب جذاب میکند تعارضی است که او با شادی و خرسندی و سعادتی که مدام توسط جامعه تبلیغ میشوددارد و اساساً ورشو شخصیت گنگستر را یک «نه»ی بزرگ و رسا به رؤیای آمریکایی قلمداد میکرد. به این طریق او بسیار پیش از آن که رابین وود اصطلاح «فشارسنج اجتماعی» را برای مفهوم ژانر بکار ببرد، با ارائهی فیلم گنگستری به عنوان محملی برای نمایش احساسات فروخفتهی تماشاگر، بر نقش آیینی و ایدئولوژیک ژانر تأکید کرد.
ادامه مطلب بازنمايی مفهوم شهر در سينمای ژاک اوديار/ زنگاری بر استخوان شهر
جایزه بهترین کارگردان سال درجشنواره کاپری برای فیلم «ستیغ ارهای» به مل گیبسون اهدا شد.
ادامه مطلب مل گیبسون برنده جایزه «کاپری» شد
بهزاد جایز هنرمندی است که طی پانزده سال تلاش کرده است که از تمام زوایای مختلف، زندگی طلبه های جوان در طول مسیر پنج ساله خود برای دریافت عمامه را ثبت کند. پس از انتخاب دشوار بین هزاران عکس گرفته شده از لحظاتی جذاب، آثار این نمایشگاه در قالب اسلاید و منتخبی از پنجاه عکس به نمایش گذاشته می شود. وی قبلاً در نمایشگاه «تاریخ ناویراسته، ایران ۱۳۹۳-۱۳۳۹» شرکت کرده است که توسط کاترین داوید در موزه هنر مدرن شهر پاریس برگزار شد. این اولین نمایشگاه انفرادی هنرمند است و همزمان با رونمایی کتاب او افتتاح خواهد شد.
ادامه مطلب «عمامه داران: زندگی طلبه های جوان» نمایشگاه عکس بهزاد جایز