اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

5 چیزی که ما بعد از نشست مطبوعاتی بازیگران «سگ‌های انباری» در جشنواره‌ی ترابیکا درباره‌ی فیلم فهمیدیم

 

 

 

«سگ‌های انباری» اولین ساخته‌ی کوئنتین تارانتینو چند روز پیش در بخش ویژه‌ای از 25‌اُمین جشنواره فیلم ترابیکا برای عموم اکران شد. در این جلسه تارانتینو به همراه بازیگران فیلم حضور داشتند و فیلم را در کنار مخاطبان بی‌شماری که برای مرور شاهکار آقای تارانتینو جمع شده بودند، دیدند. آقای سفید(هاروی کایتل)، آقای نارنجی (تیم راث)، آقای صورتی (استیو بوشمی)، آقای بلوند (مایکل مدسن) و آقای قهوه ای (کوئنتین تارانتینو) کاراکترهای این فیلم کالت هستند که پس از اکران فیلم بر روی صحنه حاضر شدند و درباره‌ی تجربه‌ی کاری‌اشان با عشاق فیلم سخن گفتند. در هر صورت در طول اجرای این مراسم مطالبی درباره‌ی فیلم و حواشی ساخت آن از زبان سازندگان مطرح شد، که احتمال دارد برای دوستداران بی شمار آن جذاب و خواندنی باشد:


آقای سفید می‌توانست آقای بلوند باشد


کوئنیتن تارانتینو سال‌ها پیش ادعا کرده بود که در حین نوشتن فیلمنامه اولیم کسی که برای ایفای نقش در قالب کاراکتر آقای سفید فکر کرده بود، هاروی کایتل بود. تارانتینو عاشق بازی کایتل در فیلم‌های خیابان‌های پایین شهر مارتین اسکورسیزی و تلما و لوئیز ریدلی اسکات بود. تارانتینو احساس می کرد که کایتل می تواند کاراکتر متظاهر آقای سفید را با توجه به نقش های رذلی که در گذشته بازی کرده بود، به بهترین شکل ممکن ایفا کند. اما وقتی برای اولین فیلمنامه را برای کایتل فرستاد، متوجه شد که این بازیگر بیشتر از اینکه دلبسته‌ی نقش آقای سفید شود دوست داشت که نقش آقای بلوند را بازی کند. از طرفی دیگر مایکل مدسن بازیگر محبوب تارانتینو که برای نقش آقای بلوند انتخاب شده بود دوست داشت که نقش آقای صورتی را بازی کند. هر چند که در نهایت این دو بازیگر پذیرفتند که همان نقش‌هایی را بازی کنند که تارانتینو برای آن‌ها در نظر گرفته بود.


صحنه‌ی گوش بریدن در فیلم، استاد سینمای وحشت را ترساند


«سگ های انباری» به طور مشخص یک فیلم در ژانر وحشت نیست. هر چند که فیلم سکانس‌هایی دارد که مشخصاً از منظر بصری و روایی سینمای وحشت را یادآوری می کند. یکی از سکانس‌هایی که در اینجا می‌توان به آن اشاره کرد، سکانس است که در آن کاراکتر ویک وگا (آقای بلوند با بازی مایکل مدسن) گوش مامور LAPD؛ ماروین نش را می برد. وس کریون استاد سینمای وحشت زمانی که این سکانس را دید تارانتینو را مجاب کرد که فیلمش را در یک فستیوال فیلم های وحشت آمریکایی شرکت دهد. کریون بعدها گفت که وقتی اولین بار این سکانس را دیده از شدت تاثیر حسی آن بر روی خودش حیرت کرده است. "احساس کردم که نحوه‌ی ساخت و اجرای این سکانس، بهتر و تاثیرگذارتر از کل سکانس‌های وحشتی است که من در فیلم «آخرین خانه ‌سمت چپ» طراحی و اجرا کرده ام". این را وس کریون می‌گوید.


اولین واکنش‌ها به فیلم در جشنواره ساندنس ناامیدکننده بود


«سگ های انباری» برای اولین بار در سال 1992 در جشنواره‌ی فیلم‌های مستقل ساندنس اکران شد. هر چند که واکنش ها در اولین اکران فیلم بسیار ناامیدکننده بود. در هر صورت تارانتینو ادعا می کند که در همان زمان نیز مطمئن بود که فیلم طرفداران خود را خواهد یافت. "مطمئن بودم. از فیلمی که ساخته بودم مطمئن بودم. البته کیفیت بد صدای فیلم در اولین اکران رسمی‌اش نیز مزید بر علت شد. اصلاً از شرایط اکران رضایت نداشتم. حق می‌دادم که خوششان نیاید. ولی خب، فیلم بعدها جبران مافات کرد" این را تارانتینو درباره‌ی واکنش منفی اولیه‌ی مخاطبان و منتقدان حاضر در جشنواره‌ی ساندنس 1992 می‌گوید.


تارانتینو می‌خواست با «سگ‌های انباری» همزمان هم فیلم هنری و هم فیلم رده ب بسازد


"می‌خواستم هم فیلمی رده ب بسازم و هم فیلمی در اشل سینمایی همچون Blood Simple(فیلم اول برادران کوئن که مشخصاً در ژانر نئونوآر رده بندی می‌شود)" تارانتینو می گوید برای حصول به این امر از ابتدا تصمیم داشته است که از چند بازیگر مشخصاً نخبه در کنار جمعی از بازیگران سینمای دو فیلمه و رده ب استفاده کند. فرضا او می گوید که با انتخاب تیم راث و هاروی کایتل و مقابل قرار دادن آن‌ها با بازیگری چون مایکل مدسن می‌خواسته به چنین هدفی برسد.


مدسن هرگز قاتل یا رقاص نبود!


شاید رذل‌ترین کاراکتر فیلم «سگ‌های انباری» ویک وگا (آقای بلوند) با بازی مایکل مدسن باشد. مایکل مدسن می‌گوید زمانی که فیلمنامه را برای اولین بار خوانده شوکه شده است. "واقعاً هنوز نمی دانم که چرا کوئنتین من را برای ایفای نقش در قالب کاراکتر آاق بلوند برگزید! راستش من نه قاتل بودم نه رقاص [با خنده]". احتمالاً حق با مدسن است. او پیش از بازی در سگ‌های انباری هرگز تجربه‌ی بازی در قالب کاراکترهایی چنین بی رحم را نداشت. "واقعاً نمی دانستم پسرم پس از دیدن صحنه‌ی بریدن گوش نش در این فیلم درباره‌ی پدرش چه فکری خواهد کرد! [با خنده]"

 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما