رشته‎های تخصصی در ارتباط با هنر

در مورد ژان لوک گدار در بیش از یک دهه فعالیت آکادمی هنر نقدهای زیادی نوشته شده است که در این قسمت نظر شما را به منتخبی از نوشته در سینمای او جلب می کنیم. ادامه مطلب: به یاد ژان لوک گدار، میزانسن سیاست و سیاست زیبایی‌شناسانه اضافه کردن دیدگاه جدید

باور به ترنج در تار و پود رنج   «سیما» در داخل خودروی قراضه‌ی! «علی» با طعنه به او می‌گوید: «یه روز قرار بود جهانو زیر و رو کنی! حالا رفتی تو غارِت. از اونجا فقط نگاه می‌کنی. می‌تونستی نگام نمی‌کردی.» جملاتی آشنا خطاب به آنان که چنان بودند و چنین شدند. و مدخلی برای شناسایی «علی» (با بازی علی مصفا) که به زیبایی مخاطب را به پیش داستانی از زیست شخصیت اصلی پرتاب می‌کند، همان «چیزهایی که نمی‌دانیم»

  در دو فیلم قرمز و فیلمی کوتاه درباره کشتن مضمون مشترکی دیده می‌شود که بر ناکارآمدی قانون به شکلی ابژکتیو تأکید می‌کند؛ ایده‌ای که می‌توان از آن به بت‌وارگی قانون هم نام برد؛ این‌که احکام قانون نمی‌تواند زمینه‌های شکل‌گیری جرم را در حکم نهایی وارد کند و تنها بر مبنای جرمِ صورت گرفته می‌تواند حکم صادر کند. در ابتدا نشان می‌دهیم که چگونه در قالب و شخصیت بلیسکی در فیلمی کوتاه درباره کشتن و قاضی ب

یکی از بزرگترین دورهمی‌های دنیای مد که دست هنرمندان این عرصه را برای طرح‌های خلاقانه باز می‌گذارد، بدون شک مت گالای موزه هنر متروپولیتین نیویورک است. مراسمی که از ۱۹۴۸ تا به امروز اولین دوشنبه ماه می برگزار شده و هدفش جز نمایش هنر دست طراحان مد جمع‎‌آوری کمک مالی برای انستیتو طراحی لباس است. نشریه ووگ یکی از پیشگامان برگزاری مت گالا محسوب می‌شود و حال آنا وینتور سردبیر این نشریه همچون سال‌های قب

  با همه بلند بالایی دستم به شاخسارِ آرزو نرسید (دلشدگان، علی حاتمی) در این مقاله از یک رهگذر فضایی به فیلم قهرمان نظر خواهم کرد. هنگامی‌که از فضا سخن می‌گوییم، تعاملات پیچیده میان آن کالبد و ارتباطات اجتماعی و قواعد و ارزش‌های و نگرش‌های منتشر در مکان یادشده را مدنظر قرار می‌دهیم. معتقدم مضامین فیلم قهرمان را می‌توان از یک منظر موقعیتی و فضایی زمینه‌مند ساخت. رویکرد من در این مقاله منظر جامعه

  این نوشتار، پیرو مکتب ساختارگرایانه‌ به سراغ هسته‌ی معانی موجود در فیلم متأخر «اصغر فرهادی» رفته و با معرفی مولفه‌های همیشگی آثار این فیلمساز در نگره‌ی مبتنی بر مولف، ردپای آن‌ها را در «قهرمان» نمایان می‌سازد. از این رو مطلب پیش روی سعی دارد تا به دور از رویه‌ی مرسومِ «خوب بد زشت» در مواجهه با آثار، به تحلیلی جامع نسبت به فیلم «قهرمان» دست یابد تا در کشاکش بررسی‌ها بتوان به نقش‌مایه‌ی نگاه ای

  آن چه بیش از تأسی از برخی آثار فیلمسازانی چون آلتمن، کاپولا، اسکورسیزی، هانکه و زویاگینتسف بر 4 فصل فیلم «تومان» سایه می‌افکند، تلاش دوربین برای نمایش زوال «داوود» -شخصیت محوری داستان- در یک پروسه‌ی جهت‌دار فیلمیک است.   در تحلیل زیست‌شناختی شخصیت‌های فیلم «تومان» می‌توان به «مفهوم فقدان» رسید که حد‌نهایی ضمیر ناآگاه از نگاه فرویدی است. آن‌گاه که خیال‌بافی و ترس در موقعیت عدم پذیرش از پسِ ن

  در سینمای پیش از انقلاب ناصر تقوایی با مفهومی روبرو می‌شویم که به‌خوبی در دو فیلم آرامش در حضور دیگران (تا پایان مقاله این فیلم را با عنوان کوتاه شده آرامش... می‌نویسیم) و نفرین تعریف و بسط داده شده است: پدر اخته شده. در این پدر اخته شده همان ویژگی‌ها و مشخصه‌هایی را می‌بینیم که رژیم پیشین خود را با آن‌ها تعریف می‌کرده است؛ یک قدرت صنعتی_نظامی و یک طبقه متوسط تحصیل‌کرده با آداب بورژوایی. در ا