رشته‎های تخصصی در ارتباط با هنر

مقدمه آیا تماشای شب و مه امروز هم موضوعیت دارد؟ فرانسوا تروفو این فیلم را بهترین فیلم تاریخ سینما در زمینه‌ی جنگ می‌دانست، و یکی از مهم‌ترین دلایل این انتخاب برای او آن است که این اثر، روایتِ جنگ را از انتها و جهانِ پس از جنگ آغاز می‌کند. چه ارتباط تنگاتنگی بین نوعِ خاص روایت رنه و جهانِ پس از آشوویتز وجود دارد؟ و در نهایتِ امر اینکه چه ارتباطی بین این دو پرسشِ طرح شده وجود دارد؟ در این یادداشت

  این پرسش که در تجربه سینمائی چه کسی است که حقیقتاً نگاه می‌کند پرسشی بنیادین است که حول دیالکتیک نگاه خیره (gaze) شکل گرفته است. اگر چه لکان در مقاله‌اش درباره‌ی مرحله آینه‌ای، نگاه خیره را به مثابه نگاه اربابانه در نظر می گیرد اما در ادامه آن را به گونه‌ای معرفی می‌کند که در آن اثری از اربابی و سروریِ ناظر وجود ندارد. همین مسأله است که مقاله دوران ساز لورا مالوی –سینمای روایی و لذت نگاه مردا

    سینما، فرزندِ حلال‌زاده مدرنیته و سیرِ تاریخی‌اش است. تاریخی که با یک جهان‌بینی سکولار و مرکزانگاریِ انسان و عقل‌اش، از یک سو پیشرفت علمی و درنتیجه تکنولوژیک را سبب شده است، و از سوی دیگر، آن تاریخی را که از بیانِ کلمه‌گرا (زبانی)، به بیانِ تصویری میل کرده است. همچنین می‌شود از ویژگی دیگر چنین تاریخی سخن گفت و آن حضور و نمودِ فزاینده سیلان و تحرک است؛ نه فقط حرکت و شتابِ آشکارِ ماشین‌ها و ات

چکیده متن حاضر در تلاش است تا با استفاده از مبانی نظری مارکسیستی- فرویدی، به تحلیل نقاشی‌های کته کلویتس بپردازد. کلویتس، نقاش آلمانی است که در قرن نوزده می‌زیست و با توجه به تجربه‌ای زیسته که از جنگ جهانی داشته، آثارش با آرمان‌هایی سوسیالیستی به بازنماییِ انتقادیِ معضلاتِ اجتماعیِ عصر خویش و نیز بر تبعیض‌هایی خاص متمرکز گشته است. تحلیل حاضر نشان می‌دهد که این آثار با رویکردی واقع‌گرا، از سویی

  برای بدیو، توصیف انتزاعی عشق، به منزله حقیقتی ژنریک، نقطه آغازین پیوند خوردن فلسفه او با نظریه فیلم، رمانس ها و دیگر اشکال هنر توده ای است. با این حال از همان ابتدا مشخص می شود که شیوه بازنمائی متعارف هالیوود از عشق و جاذبه های آن با آن چه بدیو آن را تولید « حقیقت » می نامد، فاصله بسیاری دارد. از این رو بدیو وقتی از عشق در سینما می گوید اکثر محصولات سینمای بدنه را در پرانتز می گذارد.از این رو

    دو فیلم بزرگ رنه ، هیروشیما عشق من (1959) و سال گذشته در مارین‌باد (1961)که ارزش‌ آن‌ها بهعنوان شاخص‌هایی قطعی در تعیین هویت سینمای مدرن،هم‌چنانتا امروزحفظ شده است، بر مبنای دو وضعیت افراطی پایه‌ریزی شده‌اند که به طور مستقیم توسط شخصیت‌های زن دو فیلم، بارگذاری می‌شوند. در فیلم سال گذشته در مارین‌باد، زن مطلقاً گذشته را به یاد نمی‌آورد پس نمی‌تواند خود را به عنوان بخشی از یک رابطه‌ی عشقی که آ

  خلاصۀ داستان ریوتا نونومیا و همسرش، زوج جوان و نسبتاً مرفهی هستند که پسربچۀ شش ساله‌شان، کیتا، در آستانۀ ورود به مدرسه و شروع تحصیل است. یکی از همین روزها خبردار می‌شوند که کیتا فرزند واقعی‌شان نیست؛ شش سال پیش پرستار بیمارستانی که کیتا در آن متولد شده، او را با ریوسی، فرزند خانوادۀ سایکی جابه‌جا کرده است. به این ترتیب هر دو زوجِ نونومیا و سایکی بر سر دو راهه‌ای قرار می‌گیرند که باید تصمیم بگ

  یک‌بار دیگر اثری شاخص و مستقل؛ بازآفرینی هنری و تجربی زندگی روزمره‌ی ایرانی توسط فیلم‌سازی اندیشمند. روغن مار (1394) آخرین ساخته‌ی علیرضا داوود نژاد است که در دوره‌ی جدید اکران در سینماهای گروه هنر و تجربه به نمایش درآمده و تاکنون استقبال منتقدان و نویسندگان سینمایی را به همراه داشته است. فارغ از اینکه پرداختن به مسائل و موضوعات خانوادگی (مسئله‌ی این فیلم) چه میزان به لحاظ کمی و کیفی در سینما