مطالب تحلیلیِ نقاشی

چکیده: نقاشی امروز پاکستان حاصل توجه دوباره به سنت نگارگری (نقاشی مینیاتوری) است که از هند و ایران در قالب مکتب مغول را به ارث برده اند که استفاده از آن به یک جریان هنری در این کشور تبدیل شده است که در معرفی هنر معاصر پاکستان‌ نقش مهمی ایفا می کند. در اين مقاله نمونه هاي انتخاب شده از میان هنرمندان نسل جوان این کشور مورد واكاوي قرار گرفتند كه پس از اين بررسي ها آشكار شد كه: نگاه غالب نقاشان پاکس

  هنر یک کشور ارتباط مستقیم با منطقه جغرافیایی و زندگی مردم آن دارد. هنر یک کشور می‌تواند حاصل تمامی خصوصیات و مشخصات و آیینۀ واقعی و حقیقی آن کشور و جامعه‌اش باشد. «کویت» کشوری کوچک در منطقه خاورمیانه است که در منتهی علیه خلیج فارس قرار دارد. عراق و عربستان سعودی همسایگان زمینی آن بوده و با ایران نیز از راه آبی هم‌مرز است. بخش وسیعی از جمعیت کویت را مهاجران ایرانی (بیشتر از خوزستان) و یا اعراب

مقدمه اثر «گویا و من» در سال 1398 توسط «فرح اصولی» نقاشی شده و متعلق به مجموعۀ «گوش کن! صدای فروشکستن تاریکی را می‌شنوی؟» می‌باشد. ابعاد این اثر 76 در 80 سانتی‌متر بوده و با تکنیک گواش روی مقوای ضخیم خلق شده است. این اثر در نمایشگاه انفرادی هنرمند با عنوان «جاری در زمان» در مجموعۀ پروژه‌های «009821» و همراه با رونمایی از کتاب آثار هنرمند و گفت‌وگوی «بهرنگ صمدزادگان» با وی، به نمایش درآمده است.

  چکیدهاکثر پژوهش‌های انجام‌گرفته با موضوع سیاه‌قلم باتوجه به‌ هویت و زمینه‌ فرهنگی آثار وی شکل گرفته‌اند. نقاش مشهور اما ناشناس نیمه‌دوم سده نهم‌هجری که بیشترین حجم آثار او در مرقع‌های کتابخانه توپقاپوی‌ استانبول نگهداری می‌شود. این نوشتار، فارغ از دغدغه هویت و بافت فرهنگی‌ آثار سیاه‌قلم، از اشکال و فرم‌های‌کارناوالی میخائیل‌باختین یاری‌جسته و منحصرا با نگاهی عمیق و تازه به جهان‌گروتسکی سیاه‌ق

آیا می‌توان از زنان سیاه‌پوست زیبا و نیرومند در اسطوره‌ و تاریخ هنر غرب نشان گرفت؟ پاسخ منفی است، زیرا هنر غربی آنان را نادیده انگاشته است. برخورد تایتان‌ها یکی از پرطرفدارترین فیلم‌های سال ۱۹۸۱ بود. این اثر با ستاره‌های جذاب هالیوودی داستان پرسیوس نیمه‌خدای اساطیری یونان را به تصویر می‌کشد. او جان هیولایی دریایی را می‌گیرد و آندرومده شاهدختی زیبا را که قرار بود خوراک آن شود نجات می‌دهد. این فی

    1 در الهیات یهودی، ابزوردیته، وضعیت بنیادینی است که یهوه را وادار می‌سازد جهان و انسان را خلق کند تا به‌این‌ترتیب، موجودیت و قدرت خویش را از طریق وجود دیگری تحقق بخشد؛ همچنین شیطان را ابداع می‌کند تا موجبات بازتولید میل خویش را محقق سازد. آیا تکرار همین رژیم اسطوره‌ای نیست که تاریخ بشری را به مثابة تاریخِ ساخت ویرانی نمایان می‌سازد؟ اما برای بازتولید لیبیدو۱ چه می‌توان کرد جز آنچه سیزیف،