لطفا مزاحم نشوید: امنیت اجتماعی

حسام کاظمی

فیلم اول مستقل محسن عبدالوهاب در عین سادگی به ما گوشزد می‎کند که به یکدیگر است احتیاج داریم، به انسان‎هایی که در کنار ما هستند، نفس می‎کشند. صحبت از یک زندگی اجتماعی که در عین احتیاج به یکدیگر مشکلات فراوانی برای برقراری این ارتباط‎ها وجود دارد و ما در پیله خودمان فرو رفته‎ایم.

 

لطفا مزاحم نشوید ایده جذابی داشته است. شاد بهتر باشد بگویم چند ایده جذاب که اغلب در یک سطح مانده و به عمق نرفته است. سیر داستان در مورد عدم احساس امنیت در یک زنجیره اجتماعی که با این حال اشاره می‎کنیم: «لطفا مزاحم نشوید؟»

 

در داستان اول مجری تلویزیونی (افشین هاشمی) در کنار نزدیکترین شخص زندگیش یعنی همسرش (باران کوثری) احساس آرامش نمی‎کند. با او رفتار بدی دارد و در هراس است که مردم جامعه به او طور دیگر نگاه کنند. مدام باید حواسش را جمع کند که کسی مزاحمش نشود و سری در مشکلات زندگیش نکشد. داستان دوم روحانی (هدایت هاشمی) به دلیل موقعیت اجتماعی خود با چنین مشکلی دست و پنجه نرم می‎کند. سارقی هم که وارد زندگی زوحانی شده است خود یک مزاحم به تمام عیار است. پیام مستقیم فیلم که گاه خیلی از رفتارها به مزاحمت حادی تبدیل می‎شود که می‎توان طلب روضه کردن سارق برای مادرش از پشت تلفن را مثال زد.

 

داستان سوم موقعیت حادتر می‎شود و اساسا هر کدام از داستان‎ها که جلوتر می‎رود موقعیت حادتر و ریتم کندتر می‎شود. در داستان سوم یک زوج پیر درست در فضا و حریم خانه‎اشان احساس امنیت نمی‎کنند. سن کاراکترها خود یکی از دلایل کند شدن داستان است. از جوانی به پیری سیر داستانی است که ریتم به این دلیل کند شده است.

 

در داستان سوم که داستان آخر هم می‎باشد تلقی فیلم‎های آمریکایی را ایجاد می‎کند. زوجی که برای تعمیر وسیله منزلشان به یک تعمیرکار زنگ می‎زنند و تعمیرکار خود یک قاتل بالفطره است که همه چیز را برنامه ریزی کرده است. آنقدر زوج پیر داستانی احساس ناامنی می‎کنند که ناخودآگاه یاد چنین داستان‎هایی می‎افتیم. اما به جای اینکه تعمیرکار (حامد بهداد) با آن شمایل وارد شود در نوزاد خود را حمل می‎کند. داستان آخر با دو فضای قبلی متفاوت است. در این جا تعمیرکار هیچ مزاحمتی برای صاحب خانه ندارد و بالعکس این زوج پیر هستند که خود مزاحمان اصلی هستند. مزاحمت برای تعمیرکار از نظر انجام کار و وقت او ایجاد می‎کنند. اما این باور زمانی خدشه دار می‎شود که پیام فیلم پررنگ‎تر می‎شود و وجه کلیشه‎ای می‎گیرد. تعمیرکار در همان محل از مخدر استفاده می‎کند تا زوج پیر حق را به خود دهند.

 

عبدالوهاب می‎توانست یکی از ایده‎ها را پرورش دهد و یک روایت منطقی را ارائه دهد یا اینکه از نظر روابط علی معلولی داستان طوری این سه داستان را در کنار هم روایت کند که انسجام خوبی پیدا کند. طنز جاری در اثر که از نوع پوچ‎انگاره می‎باشد می‎توانست در خدمت یک تدوین جذاب‎تر باشد و یک اثر شسته رفته را شاهد باشیم. در زمینه سه داستان با یک تم به یاد فیلم‎هایی می‎افتیم که توسط کارگردانان مختلف کارگردانی شده است. هر کارگردان با نگاه خود یک تم را به فیلم تبدیل می‎کند اما در اینجا عبدالوهاب یک تم را با سه داستان خود در یک فیلم ارائه داده است.