نقد سینمای آمریکا

    رولینگ استون: فیلم جدید نولان احتمالاً بهترین اثر ژانر جنگ است. اثر جدید نولان، از فریم ابتدایی تا سکانس نهایی، روایتی باشکوه و به یاد ماندنی از نبردی تاریخی است. کریستوفر نولان از جمله کارگردان هایی است که با تکیه بر نبوغ و توانایی خود اطرافیانش توانسته اند تعدادی از ماندگار ترین فیلم های تاریخ سینما را به جامعه ی هنری پیشکش نمایند. نولان بعد از ساخت اثری به نام «میان ستاره‌ای» که به عقید

    این فیلم/پرتره‌ای است از یک هنرمند در جوانی. به همراه عکس‌های مونتاژ شده‌‌ی خانوادگی هنرمند. دیوید لینچ از پیشینه‌ی خانواده‌اش می‌گوید و شروع کار هنری‌اش به عنوان یک هنرمند و نقاش و حرکتش به سمت سینمای تجربی. فیلم با نمایش سال‌های جوانی لینچ(اواسط دهه‌ی سوم زندگانی هنرمند) به اتمام می‌رسد. یعنی سال‌هایی که او با اجازه‌ی ساخت اولین شاهکارش؛ کله‌پاک‌کنی از انستیتوی فیلم آمریکا خارج و به لس آ

    «زندگی» فیلمی درباره‌ی شش نفر از گردانندگان یک ایستگاه فضایی‌ست که تنها هدفشان بررسی نمونه‌های خاک سطح سیاره‌ی مریخ است؛ خاکی که توسط کپسولی از سطح سیاره‌ی سرخ برداشته شده تا روی آن آزمایش صورت گیرد. با توجه به بین‌المللی بودن ماهیت ایستگاه، متخصصانی از چهار کشور در آن گرد هم آمده‌اند: «روری آدامز (رایان رینولدز)» و دکتر «دیوید جوردن (جیک جیلنهال)» از آمریکا، کارشناس قرنطینه «میراندا نورث

    «داستان‌های میروویتز» کمدی دلچسب و جذاب خانوادگی آقای بامباک است که کاملاً بر روی الگوهای کلاسیک سینمای کمدی حرکت می کند. فیلم گویا چکیده ای است که از تمام فیلم‌هایی که بامباک در طی 12 سال اخیر ساخته است. از «ماهی مرکب و نهنگ» تا «محبوب آمریکا». فیلم همچنین ترکیبی‌ست هیجان انگیز از سینمای وس اندرسون به ویژه‌ی کمدی خانوادگی او یعنی «تنباوم‌های سلطنتی»-که به هیچوجه امر غریبی نیست چون بامباک

  یکی از موهبت‌های تاد هاینز توانایی او در انتقال بیننده به دوره‌های مختلفی از گذشته است، در حالی که وقایع را طوری به تصویر در می‌آورد که گویی در لحظه درستی پیش روی شما وجود دارند. تصویر لس آنجلس در دهة 1940 در میلدرد پیرس، دهة 1950 نیویورک در کارول یا لندن 1970 در فیلم مخملی گویای این امر است. هاینز اطمینان حاصل پیدا می‌کند که شخصیت فیلم‌هایش به جای یک لباس معمول یا لباس بد هالووینی، در آن دور

    به یاد ندارم که فیلمی با تم هیولا یا یک حیوان عجیب الخلقه تاکنون در بخش اصلی جشنواره کن به نمایش درآمده باشد. این گویا سنت نانوشته ای بوده که امسال با حضور فیلم «اوکجا» شکسته شده است.   بونگ جون هو؛ کارگردان کره‌ای فیلم‌های «خاطرات جنایت»، «مادر»، میزبان و «اسنوپیرسر» دوباره فیلم فوق العاده ای خلق کرده است که قابل قیاس با ET و کارهای رولند دال است. این یکی از آن دو فیلمی است که توسط نتف