نقد سینمای آمریکا

  "احساس می‌کنم که باید از خواب بیدار شوم، اما من نمی‌دانم چه چیزی از ... یا به" این را کری مولیگان در نقش ژانت به پسر نوجوانش جو (اد اکسنبولد) در فیلم حیات وحشت ساخته پل دانو در اقتباسی درخور می‌گوید. ژانت خودش را در میان مه و غبار پیدا می‌کند که همسرش جری (با بازی جک جینلهال) آن‌ها را برای خاموش کردن آتش سوزی نزدیک به مرز کانادا ترک کرده است. غیبت جری که نقش مردسالارانه‌ای در زندگی داشته، کسی

  جو، مامور سابق سازمان اف‌بی‌آی که دارای اختلال استرسی و مصدومیت پس از ضایعه روانی است، دیگر هیچ ترسی نسبت به خشونت ندارد، البته که اختلال او آن¬طور که در فلاش بک‌ها مشخص است از نوعی تمرین‌های غیرمتعارف برای یک کودک بیرون زده. جو تصمیم می‌گیرد که شوگر بیبی‌ها را پیدا کند و تا جایی که می‌تواند تعدادی از آن‌ها را نجات دهد. زمانی که کار کمی سخت‌تر از قبل و به‌نوعی از کنترل خارج می‌شود، کابوس‌های

      هاروی واینشتاین در مقام بدشانس‌ترین و تیره‌روزترین چهره‌ی سینمایی سال 2017 احتمالاً به جز کوین اسپیسی (که می توانست پس از سال‌ها دوباره به علت بازی در نقش مکمل فیلم «همه‌ی پول‌های جهان» ریدلی اسکات، نامزد اسکار شود) یک رقیب سرشناس دیگر نیز دارد؛ وودی آلن. آلنی که امسال به صورت کاملاً غیرمترقبه یکی از بهترین فیلم‌هایش در طی بیست سال اخیر را ساخت اما چندان توجهی را برنیانگیخت. زیرا که با دا

      در فیلم The Disaster Artist (هنرمند فاجعه)، جیمز فرانکو داستان کاملا حقیقی غم‌انگیز و تراژدی تامی ویزو، فیلمساز خیلی مشتاق و غیرمحبوب در بین هنرمندان هالیوود و غریبه‌ها را تبدیل به داستانی می‌کند که دوستی جشن گرفته می‌شود، احساسات و عبارات به شکلی کاملا هنرمندانه بیان می‌شود و مهم‌تر از همه رویاها در آن در برابر مشکلات غیرقابل پیشبینی و غیرقابل عبور، ایستادگی می‌کنند و مشکلات را از بین می

    بارتون فينك در فیلم برادران کوئن  يك نمایشنامه نويس موفق در شهر نيويورك است که به تازگی مورد استقبال عمومي منتقدان قرار گرفته و حالا وسوسه درآمد بیشتر او را به لس آنجلس کشانده است که بخت خود را در هاليوود بيازمايد. مدير كمپانی به او سفارش نوشتن فیلمنامه‌ای درباره‌ی کشتی گیری می‌دهد. ولی فینک قادر نيست در اين مورد چيزی بنويسد. او به واقع آرمانگرایی است که اکنون در ورطه‌ی سقوط قرار گرفته. در

    پایان فیلم چیز (The Thing-1982) شاهکار جان کارپنتر از مناقشه‌برانگیزترین پایان‌بندی‌های تاریخ سینماست. اما در حالی‌که بسیاری از طرفداران فیلم متفق‌القول بر روی پایان‌بندی نیهیلستی آن تاکید می‌کنند، همچنان ابهام در این پایان همچون حصاری‌ست که کلیت چیز را دربرگرفته است. در پایان فیلم، مک ریدی [کُرت راسل] پس از کشتنِ دکتر بلیر که پیشتر توسط [چیز؛ موجودِ بیگانه] آلوده شده در برف و یخبندان به س