نقد سینمای آمریکا

      دغدغه‎های سایکوتیک و تاثیرات روانی مربوط به بحران‎های روحی و جسمی در این فیلم  نقص عضو (که به نوعی بی‎ربط به بازماندگان جنگ ویتنام نیست) باز هم به نوعی دغدغه فکری استون در این فیلم است...به نوعی با نقص جسمانیت آدمی روحانیت او نیز تحت تاثیر قرار می‎گیرد .دومین فیلم بلند استون هم‎چون اولین فیلمش در ژانر وحشت قرار دارد و به نوعی مابین زیرژانر ماورایی و زیرژانر وحشت سایکوتیک در نوسان است. دغد

  حکایت عجیب الکساندر Alexander در کارنامه کاری الیور استون به غریبی فضای فیلم‎های تکنیکی قاتلین بالفطره Natural Burn Killer  و دور برگردان U Turn با سایر آثارش می‎باشد. ابتدا کمی در مورد فیلم الکساندر و ترسیم این شخصیت تاریخی در فیلم توضیح می‎دهیم و سپس به سراغ دلایل ساخت این فیلم از سوی مرد عجیب هالیوود می‎رویم تا علل را واکاوی کنیم که 1- الکساندر چه می‎خواهد بگوید و 2- چرا استون الکساندر را سا

  متافیزیست‎ها معتقدند: «کابوس‎ها نشانگانی از ورود عناصری ماورایی و غیر مادی است به دنیای واقعی ما». روانشناسان کابوس‎ها را نشانه‎ای از تخلیه‎های روانی و واکنشن‎های عصبی و فیزیکی بدن می‎دانند که به صورت کابوس واکنش نشان می‎دهد، مذهبیون هم کابوس‎ها را نشانه‎هایی از هشدارها، عذاب وجدان و یک انعکاس از گناهان آدمی می‎دانند که باید جدی گرفت؛ اما هنرمندان همواره با کابوس‎ها و رویاهایشان زندگی می‎کنند و

  تجربیات شخصی استون در جوانی که به نوعی با اخراج او از دانشگاه یال، اعزام به ویتنام و خدمت در هنگ زرهی، دریافت دو مدال شجاعت و تاثیرات این حضور منجر به  ساخت اولین فیلمش می‎شود که یک کار دانشجویی است.   آخرین سال در ویتنام Last Year in Vietnamاصولاً به تجربیات جنگی استون ارتباط خاصی ندارد؛ بلکه دغدغه او پیرامون سربازان بازگشته را نشان می‎دهد که باید برای التیام زخم‎های روحی و جسمی خود و آداپته

     فیلم خماری 2 The Hangover: Part II با همان داستان و تم ما را این بار به کشور، محیط، فضا و شوخی‎های دیگر از دنیای چند -به اصطلاح- احمق می‎برد که لحظات پر نشاطی در انتظارمان خواهد بود. ادامه مطلب: سفری دیگر به دنیای خماران تاد فیلیپس در خماری 2 (The Hangover: Part II) اضافه کردن دیدگاه جدید

  ترنس مالیک به طرز چشم‎گیر ولی در عین حال آرامی ظهور کرده است. به مثابه کشتی فضایی ما را به نوع جدیدی از سینما برده است: ادامه مطلب: یادداشت پیتر بردشاو بر «درخت زندگی»: حماسه‎ای تاریخی و جسورانه از ترنس مالیک در عشق و فقدان (1) دیدگاه