پیش از هر چیز، به تشریح عنوان فیلم می‌پردازیم. عنوان فیلم بار معنایی عمیقی را یدک می‌کشد؛ بنابراین ابتدا، به توصیف مختصری از این واژه می‌پردازیم. بوکه افکتی مات یا شکل هنری و زیباشناسانه برای عکاسی است که در نواحی خارج از فوکوس تصویر ایجاد می‌شود. بوکه از محبوب‌ترین موضوعات در عکاسی است. دلیل اینکه چرا این‌قدر، بوکه موردتوجه قرارگرفته، این است که به عکس‌ها جذابیت بصری می‌بخشد و ما را وادار می‌کند تا روی یک ناحیه خاص از تصویر تمرکز کنیم. کلمه بوکه از زبان ژاپنی وارد فرهنگ عکاسی شده و معنای اصلی آن Blur یا همان تاری است. این تاری و عمق کم دید باعث می‌شود تا عکس را با تمرکز بیشتری ببینیم. درواقع قاب هایی ایجاد می‌کند تا تصویر را از زوایای مختلف درون این قاب ها ببینیم. به عبارتی تاری و محوی پس‌زمینه در یک عکس باعث تمرکز بیشتر بر یک نقطه می‌شود. بوکه از طریق لنزهای دوربین، تصاویری را ارائه می‌کند که نوعی تضاد و اختلاف پس‌زمینه و نقطه مرکزی و اصلی را ایجاد می‌کند. درواقع به‌واسطه وجود یک بوکه خوب در عکس و عکاسی است که مرکز-پیرامون و اختلاف این دو مطرح می‌شود. به نظر می‌رسد که خود فیلم «بوکه» را می‌توان در یک بوکه تعریف کرد. به عبارتی، خود فیلم و داستان فیلم یک بوکه را معرفی می‌کند. جنبه تخیل گونه فیلم درواقع بیانگر تاری پس‌زمینه وزندگی زوج جوان در این تاری، نقطه تمرکز فیلم است. بوکه نوشته جفری ارث وین و کارگردانی اندرو سالیوان است.

از میان هفت گرانبهاترین اثر به حراج رفته در بزرگ‌ترین حراج خاورمیانه یعنى کریستیز، پنج اثر متعلق به هنرمندان ایرانى بود. به این ترتیب آنها موفق شدند با حراج آثارشان درکریستیز به افزایش قیمتى معادل یک میلیارد دلار دست یابند. در روزهای گذشته نیز «مرگ مارتین لوترکینگ» با فروشى به قیمت ۷۴۸ هزار و ۷۷۲ دلار در حراج ساتبیز لندن توانست دومین اثر گران بهاى حراج شود.

«سگ‌های انباری» اولین ساخته‌ی کوئنتین تارانتینو چند روز پیش در بخش ویژه‌ای از 25‌اُمین جشنواره فیلم ترابیکا برای عموم اکران شد. در این جلسه تارانتینو به همراه بازیگران فیلم حضور داشتند و فیلم را در کنار مخاطبان بی‌شماری که برای مرور شاهکار آقای تارانتینو جمع شده بودند، دیدند. آقای سفید(هاروی کایتل)، آقای نارنجی (تیم راث)، آقای صورتی (استیو بوشمی)، آقای بلوند (مایکل مدسن) و آقای قهوه ای (کوئنتین تارانتینو) کاراکترهای این فیلم کالت هستند که پس از اکران فیلم بر روی صحنه حاضر شدند و درباره‌ی تجربه‌ی کاری‌اشان با عشاق فیلم سخن گفتند. در هر صورت در طول اجرای این مراسم مطالبی درباره‌ی فیلم و حواشی ساخت آن از زبان سازندگان مطرح شد، که احتمال دارد برای دوستداران بی شمار آن جذاب و خواندنی باشد:

در نمایشگاه بین‌المللی پاریس در سال ۱۹۳۷ که همزمان با جنگ داخلی اسپانیا برگزار شد به هنرمندان اجازه داده شد علیه بیرحمی جنگ ابراز نظر کنند. در آن مقطع بخشی از آثار نقاشی به پروپاگاندا بدل شدند.

لئوناردو دی‌کاپریو؛ بازیگر مشهور آمریکایی با رهبران سرخپوستان آمریکا دیدار و با آنها در راهیپمایی تغییرات آب و هوایی که در واشنگتن دی سی برگزار شد شرکت کرد.

یک مجموعه‌ی جذاب و قدرتمند از عکس‌هایی که سقوط ویرانگر یکی از عکاسان مطرح اسکاتلندی به ورطه‌ی اعتیاد را ثبت می‌کند، اولین نمایش عمومی خود را بهار امسال در نشنال پرتره گالری اسکاتلند خواهد داشت. این نمایشگاه با عنوان «گراهام مکیندو: در مسیر پاکی»، ۲۵ تصویر شخصی او را در بر می‌گیرد. این مجموعه طی دوره‌ی شش ساله‌ای عکاسی شده‌ که هرویین و کِرَک عنان زندگی این عکاس موفق ساکن نیویورک را به دست گرفته بودند. این عکس‌های به شدت بدیع از نزدیک سراشیبی زندگی هنرمند، از یک عکاس در حال شکوفایی و رشد تا یک معتاد در حال تقلا را به تصویر می‌کشند؛ مسیری آکنده از عذاب و انزوا که پیش از پاکی، با دستگیری‌ مکیندو به جرم حمل مواد مخدر، گذراندن یک دوره‌ی چهار ماهه در زندان بدنام ریکرز آیلند نیویورک، و پنج ماه حضور در یک بازداشتگاه مهاجران، به اوج خود رسید.

ام نایت شیامالان که به تازگی با فیلم جدیدش «شکاف» توانسته به طور همزمان اقبال عمومی و منتقدین را به دست بیاورد، اعلام کرده که به زودی فیلم جدیدش را خواهد ساخت.

ده‌ها سال است که در نمایش و آواز در صدر قرار دارد. جایزه‌ای نیست که نبرده و افتخاری نیست که نصیب‌اش نشده باشد. اما او همچنان زنی ساده و فروتن باقی مانده و از هنرمندان متعهد شناخته می‌شود. باربارا استرایسند ۷۵ ساله شد.