پرتره

      جاناتان دمی، فیلمساز آمریکایی که فیلم‌های مطرحی چون «سکوت بره ها» و «فیلادلفیا» را در کارنامه‌اش دارد، روز چهارشنبه بیست و ششم آوریل، پس از یک دوره طولانی مبارزه با سرطان در بیمارستانی در منهتن نیویورک درگذشت. ادامه مطلب: در بزرگداشت خالقِ «سکوتِ برهّ‌ها» و برنده‌ی جایزه‌ی اسکار؛ جاناتان دمی اضافه کردن دیدگاه جدید

    آکادمی هنر - گاسپار نوئه یک فیلمساز فرانسوی-آرژانتینی است، که به شدت به سنت‌های جاه‌طلبانه، متظاهرانه و خودانگارانه سینمای هنری کشورش تعلق دارد. او همچنین می‌داند این سنت می‌تواند به یک تله تبدیل شود، همان‌طور که ژان لوک گدار و فرانسوا تروفو، دو فیلمساز فرانسوی قدیمی‌تر که دغدغه‌های آمریکایی داشتند، این را می‌دانستند و نوئه هم حواسش بود که از کار آن‍ها کپی‌برداری نکند. با این حال واضح است

    جعفر والی، از بنیان‌گذاران تئاتر نوین در ایران، صبح شنبه ۲۷ آذر در ۸۳ سالگی درگذشت. سطح هوشیاری او به دلیل نارسایی قلبی در شهریور سال جاری کاهش یافت، به بخش سی سی یو بیمارستان پیامبران منتقل شد و سپس در بیمارستان «تهران کلینیک» تحت درمان قرار گرفت. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گزارش داده که جعفر والی در همین بیمارستان چشم بر جهان ما فروبست. ادامه مطلب: در بزرگداشت جعفر والی / کارگردان

   کلود مونه در سال ۱۸۴۰ در ژی ورنی در هشتاد کیلومتری پاریس چشم به جهان گشود و دوران کودکی خود را در لو آور سپری کرد و در سال ۱۸۸۳به زادگاهش بازگشت وغیر از سفرهایی کوتاه که به لو آور، نرماندی و هلند داشته است، بیشتر عمر خود را در ژی ورنی و پاریس به سر برده است و یکی از مشهورترین آثار او امپرسیون، طلوع آفتاب نام دارد که نام سبک امپرسیون نیز از همین اثر که توسط یک منتقد به استهزاء گرفته شده بود نام

  آگوست رودن مجسمه‌ساز معروف فرانسوی را بیش از همه با دو مجسمه مشهورش «بوسه» و «متفکر» می‌شناسند. رودن و هنر او مدتها افکار عمومی را به خود جلب کرد، درست به همان اندازه که هنر میکل آنژ در عصر خودش چنین کرد. توانایی شگفت‌انگیز رودن را در دگرگونی فرمول‌‌های مرسوم آکادمیک در حیطه سوژه و سبک را می‌توان به وضوح مشاهده کرد. در مجسمه‌‌های او اضطراب و شور بشری به طرزی مؤثر با یکدیگر مرتبط می‌شوند. رودن

    من ری در ۲۷ آگوست ۱۸۹۰ دیده به جهان گشود. او در امریکا متولد شد و رشد کرد، اما بیشتر عمر حرفه‌ای خود را در فرانسه و در پاریس گذراند، دهه‌های ۱۹۲۰ و ۳۰ و اوج شکوفائی مکاتب هنری پیشرو و آوانگارد بود، که من ری را به گستره‌ای از امکانات بیانی متصل ساخت. او خود جزء بنیانگذاران دادئیسم و فعالان سورئالیسم بود.  ادامه مطلب: به مناسبت تولد من ری؛ سورئالیست عصیانگر اضافه کردن دیدگاه جدید