نقد سینمای سایر کشورها

    گاردین به تازگی لیستی از همه‌ی فیلم‌هایی که می‌توانند در سال جدید بیشترین کنجکاوی‌ها برای اکران شدن را در میان مخاطبان جدی سینما برانگیزند، معرفی کرده است. لیست مذکور را در ادامه و برای اولین بار در سایت آکادمی هنر ببینید: ادامه مطلب: مهمترین فیلم‌هایی که در سال 2017 انتظار دیدن آن‌ها را می‌کشیم! / بازگشتِ مولفان اضافه کردن دیدگاه جدید

    ساخته‌ی جدید نا هونگ جین؛ فیلمساز تحسین شده‌ی کره‌ای به تازگی اکران موفقی در کشورهای شرق آسیا داشته است. این فیلم امسال در یکی از بخش‌های جنبی جشنواره‌ی کن نیز اکران شد و تحسین منتقدان بین المللی را برانگیخت. هونگ جین در این فیلم بار دیگر به سراغ ایده‌ای بسیار جذاب و دیدنی رفته است. مطابق دو فیلم قبلی این فیلمساز در این فیلم نیز ما شاهد یک تریلر پلیسی هستیم. تفاوت اما در آمیخته شدن این تری

    زمان در سینمای لاو دیاز یک عنصر الاستیک است. و از این رو مهم ترین عامل سینمای او در برانگیختن احساسات مخاطبانش قلمداد می شود. فیلم اخیر او نیز از این قاعده مستثنی نیست. یک درام غمگین، کند و جانکاه از زندگانی زنی که سی سال از عمرش را به دلیل یک اشتباه بوروکراتیک در زندان گذرانده است. «زنی که رفت» فیلم جدید لاو دیاز چهار ساعت به طول می‌انجامد. ادامه مطلب: نقد فیلم زنی که رفت The Woman Who L

رفیع پیتز پس از فیلم شکارچی-که آن را در تهران و شمال ایران فیلمبرداری کرده بود-بار دیگر به جشنواره‌ی برلین بازگشته است. موضوع او این بار در مورد سربازان کارت سبز ارتش آمریکا است. در سلسله مراتب ارتش آمریکا این اصطلاح به کسانی گفته می‌شود که از ملیت‌های دیگر هستند و صرفاً به دلیل کسب اجازه‌ی شهروندی آمریکا به ارتش ایالات متحده می‌پیوندند. در فیلم پیتز، نرو، جوانی مکزیکی برای به دست آوردن تابعیت ا

  120 سال پس از ساخت فیلم «ورود قطار به ایستگاه» بعید است که سینما به شما فیلمی هدیه دهد که به طور غریبی بتواند به همان اندازه یونیک باشد. «قبیله» ساخته‌ی میروسلاو اسلابوشپیتسکی اما فیلمی است که شما هرگز نظیر آن را مشاهده نکرده‌اید. فیلمی که تمامی بازیگران آن برای ارتباط برقرار کردن با یکدیگر از زبان ناآشنای اشاره استفاده می‌کنند. ادامه مطلب: نقد فیلم «قبیله» The Tribe / فیلم شگفت‌انگیز سال اض

    نقش‌آفرینی‌های ناتورالیستی فیلم سینمایی مثل یک عاشق-که عنوان آن از ترانه‌ای از فیتزجرالد گرفته شده- تعدادی از قاب‌بندی‌هایش آکنده از زرق و برق و شکوه توکیو است و صحنه‌هایی از آن یادآور سرگشتگی زن در فیلم گمشده در غربت کوپولا است، اما ضرب‌آهنگ کند و نقش‌آفرینی‌های ناتورالیستی را که مشخصه‌ی فیلم‌های کیارستمی است، به همراه دارد. بازیگران در آثار او طوری هدایت می‌شوند که گویی مشغول گذران عمر در