اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

نقد فیلم «از گور برگشته»/ و اسکار می‌رسد به ...

 

«از گور برگشته» عنوان آخرین فیلم کارگردان برنده‌ی جایزه‌ی اسکار؛ ایناریتو است. فیلمی با درامی به شدت تاثیرگذار که با استفاده مهمترین دستاوردهای تکنیکی ده سال اخیر، سینمایی تکنیکی نیز قلمداد می‌شود.

 

درونمایه‌ی فیلم جدید ایناریتو را مسئله‌ی زنده ماندن و انتقام شکل می‌دهد. در این فیلم شخصیت اصلی با بازی لدئوناردو دی کاپریو مرزنشینی است که پس از سر و کله زدن با یک تیم شکارچی، توسط یک خرس عظیم الجثه نیز آسیب می‌بیند.

 

بعد از موفقیت همه‌ی جانبه‌ی فیلم قبلی ایناریتو؛ بردمن در جوایز اسکار بسیاری از طرفداران پر و پا قرص این فیلمساز مکزیکی قلمداد می‌کردند که او مدتی را به استراحت بگذراند و یا خود را با ساختن فیلمی کم خرج‌تر مشغول سازد، اما در عوض ایناریتو با انتخاب یک لوکیشن عجیب و غریب و با گرد آوردن جمعی از بهترین تکنسین‌های حاضر در هالیوود فیلمی به مراتب جاه‌طلبانه تر از ساخته‌ی قبلی‌اش ارائه کرده است.

 

به این می‌گویند یک پیروزمندی هدایت شده. ایناریتو با انتخاب چنین داستان و لوکیشنی ریسک عظیمی کرده است. سخت می‌شود مدیران استودیویی در آمریکا را یافت که تمایل به تولید همچین فیلمی داشته باشند. فیلمی که سازنده‌اش قصد کرده است که تا آن را در مکان های واقعی بگیرد. فیلمی که شرایط اولیه‌ی تولیدش ایجاب می‌کند که تا از وضعیت‌های طبیعی سر صحنه نیز بهره ببرد. منظورم در اینجا همان چیزهایی است که در طول فیلم می‌بینیم. استفاده از نورهای طبیعی و صداهای سر صحنه. رودخانه، جنگل، باد و بوران و از این قبیل. فیلمی که از این نظر توانسته تصویری واقعی از همه‌ی آن چیزهایی که قرار است بر سر شخصیت اصلی‌اش بیاید را بازنمایی کند.

 

ایناریتو در «از گور برگشته» قطاری از تصاویر درخشان دارد. فیلمبرداری فیلم او به مانند فیلم قبلی‌اش معرکه است. بعید نیست که فیلمبردار فیلم؛ امانوئل لوبتزکی امسال بتواند برای سال سوم جایزه‌ی اسکار بهترین سینماتوگرافی سال را از جوایز اسکار دشت کند. لوبتزکی سال گذشته برای «برد من» این جایزه برا برد. و دو سال قبل برای «جاذبه».

 

اما مهم‌ترین عامل در موفقیت فیلم به زعم من در این نکته اس که ایناریتو در تمام لحظات فیلم زمان را بیهوده از دست نداده است. فیلمنامه‌ی فیلم او در کنار دنبال کردن همان ایده‌ی اساسی فیلم یعنی انتقام، پر از حوادث ریز و درشتی هم هست که به درستی مسیر پیشروی شخصیت اصلی او را برای رسیدن به هدف‌اش را نشانه‌گذاری می‌کند. در فیلم همچنین حیات وحش و محیط زیست به دلیل حضور بی چون و چرایشان در مسیر انتقام گیری هیو گلس(لئوناردو دی کاپریو) نقشی به مراتب بیشتر از یک لوکیشن صرف را دارند.

 

و در نهایت اینکه دی کاپریو در فیلم شگفت انگیز است. او را دیگر باید امسال برنده‌ی بزرگ جایزه‌ی اسکار قلمداد کرد. بازیگری که تا کنون مجسمه‌ی اسکار را به عنوان بهترین بازیگر مرد سال در دستانش لمس نکرده است. در کنار او تام هاردی به عنوان سردسته‌ی تبهکاران فیلم نیز بسیار خوب است. البته هاردی کمی بدشانس بوده که دی کاپریو نقش مقابلش را در این فیلم بازی می‌کند. چون به هر حال کسی که در نهایت دیده خواهد شد؛ دی کاپریو است و نه او. در کنار این دو دامنال گلیسون نیز به عنوان یکی از شکارچیان فیلم بازی خیلی خوبی داشته است. به هر حال به زعم من «از گور برگشته» یکی از بهترین فیلم‌های سال جاری ما هست. فیلمی که دو ساعت تمام شما را سرگرم می‌کند. هیجان زده و شوکه می‌کند و این در این دوره زمانه نمی تواند که دستاورد کمی در جهان سینما تلقی شود.

 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما