نقد سینمای ایران

    اینجا بدون من ساخته بهرام توکلی داستان خانواده‎ای 3 نفره از تهی دستان شهری است که با ظاهری ساده، جزئیات بسیاری از زندگی اجتماعی امروز ایران دارد و مفاهیم را با نگاهی بومی بیان می‎کند ادامه مطلب: نگاهی به «اینجا بدون من»: شاعرانه‎ای میان رویا و واقعیت (3) دیدگاه‌ها

    سینمای کیمیایی تاریخ مصرف دارد. یعنی درباره‎ی شرایطی است که با گذر زمان چه خود آثار و چه داوری نسبت به آن‎ها فراموش می‎شود. ادامه مطلب: وقتی قیصر به نفس نفس زدن افتاد... (11) دیدگاه‌ها

در انگشت نگاری چه جرمی از گذشته‎ی من افشا می‎شود؟ مظلومیتِ ما وقتی تهدید‎ می‎شود ادامه مطلب: مجرمِ جرمِ مدام... / نگاهی به تازه‎ترین فیلم مسعود کیمیایی «جرم» (7) دیدگاه‌ها

مهدی فیاضی کیا رسانه­های مختلف هنری، هر کدام به نحوی از یکدیگر مجزا هستند. این وجه تجزیه و افتراق را «مختصات رسانه» باید نامید. مختصات هر رسانه، ویژگی­های ذاتی و بنیادینی است که انتزاعش از رسانه موجب سلب هویت از آن رسانه می‎شود. ادامه مطلب: چشم انداز دهه‎ی نود در سینمای ایران اضافه کردن دیدگاه جدید

سجاد محمدی برخی سینماگران هنگام انتخاب فیلم‌نامه چنان داستان ساده و عادی را انتخاب می‌کنند که انتظار تبدیل آن به یک اثر قابل تامل چیزی فراتر از یک معجزه می‌طلبد. اما نکته مهم آن است که در پس داستان یک خطی، ساده، پیش پا افتاده و معمولی روایتی جذاب به ما ارائه می‌دهد. در این گونه داستان‌ها روانشناسی شخصیت‌ها، ورود به افکار پنهان آن‌ها و آشنایی با پیچیدگی کاراکترها حائز اهمیت می‌شود. بهرام ت

سید فاضل وزیری محبوب سینما را از آن جهت هنر خوانده‌اند که بی‌واسطه با احساسات و عواطف مخاطب در ارتباط است و البته این ارتباط از نقش ذوق و سلیقه‌ی سینماگر در خلق اثر نشأت گرفته و در واقع حاصل تأثیر مستقیم عواطف هنرمند در اثر هنری است. در دیگر نگاه سینما یک صنعت به شمار می‌رود و البته از این زاویه تنها هنری است که همواره با صنعت توأمان است. ادامه مطلب: یادداشت اول: رسالت یک فیلم اجت