پایان فیلم چیز (The Thing-1982) شاهکار جان کارپنتر از مناقشه‌برانگیزترین پایان‌بندی‌های تاریخ سینماست. اما در حالی‌که بسیاری از طرفداران فیلم متفق‌القول بر روی پایان‌بندی نیهیلستی آن تاکید می‌کنند، همچنان ابهام در این پایان همچون حصاری‌ست که کلیت چیز را دربرگرفته است. در پایان فیلم، مک ریدی [کُرت راسل] پس از کشتنِ دکتر بلیر که پیشتر توسط [چیز؛ موجودِ بیگانه] آلوده شده در برف و یخبندان به سوی چایلد، تک باقیمانده‌ی گروه تحقیقاتی که گرفتار این بلای آسمانی شده‌اند، باز می‌گردد و در کنار او می‌نشیند. مک ریدی عملاً به چایلد مشکوک است. و چایلد احتمالاً همین حس را به مک ریدی دارد. مشخص نیست که این دو سالم‌اند یا اینکه پیشتر آلوده شده‌اند. اما در این میان چون مک ریدی پروتاگونیست [و در اصل راوی] فیلم کارپنتر است از این رو بدیهی‌ست که احتمال آلودگی چایلد سیاه‌پوست! بیشتر از او باشد. گو اینکه مسیح کارپنتر [مک‌ریدی در چیز، رهبر گروهی دوازده نفری‌ست] در انتظار خیانت آخرین حواری‌اش که عامدانه سیاه‌پوست انتخاب شده است، نشسته باشد. کارپنتر این فرض را در فیلمش با یک کُد به ما نشان می‌دهد. به سکانس آغازین فیلم بازگردیم. در این سکانس مک‌ریدی در حال شطرنج بازی کردن با کامپیوترش نشان داده می‌شود. او سپس مات می‌شود و لیوان وُدکایش را بر روی کامپیوتر می‌ریزد [مک‌ریدی به نوعی تسلیم یک موجود غیرانسانی می‌شود] در سکانس پایان فیلم مک‌ریدیِ مستاصل یک بطری ودکا باز می‌کند و پس از جرعه‌ای نوشیدن، آن را به چایلد تعارف می‌زند. به قرینه‌ی روایی آغاز و پایان فیلم کارپنتر دقت کنید. گو اینکه مک‌ریدی دوباره تسلیم سرنوشت محتوم خود شده باشد. یعنی اینکه چایلد همان چیز [موجود غیرانسانی] است. و مک‌ریدی را شکست داده است. به واقع مک‌ریدی در صحنه‌ی پایان‌بخش فیلم به نشانه‌ی تسلیم بطری وُدکا را به چیز پیشکش می‌نماید. نوش!» 

نمایشگاه چند وجهی هنرمند ساکن نیویورک، الکسیس راکمن، نیروهای شکل دهنده به دریاچه‌های بزرگ (The Great Lakes) در گذشته، اکنون و آینده را مورد مطالعه قرار می‌دهد؛ ناحیه وسیعی که دریاچه‌های بزرگ در آن قرار دارند یکی از نقاط مهم جهان از منظر نمادین و زیست محیطی است.

با گشایش رسمی جشنوار فیلم برلین رقابت بر سر شکار خرس‌های برلیناله آغاز شد. در بخش رقابت‌های اصلی ۱۹ فیلم شرکت دارند. فیلم «خوک» به کارگردانی مانی حقیقی نیز از ایران در بخش اصلی اکران می‌شود.

هفت انجمن تجسمی نسبت به انتقال موزه هنرهای معاصر تهران به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اعتراض کردند.

به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر، شورای هماهنگی انجمن های تجسمی کشور که در برگیرنده ۷ انجمن شامل هنرمندان نقاش، هنرمندان مجسمه ساز، عکاسان، تصویرگران، طراحان گرافیک، خوشنویسان، سفال و سرامیک است، امروز ۲۸ بهمن با انتشار بیانیه‌ای نسبت به انتقال موزه هنرهای معاصر تهران از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اعتراض کرده و خواهان روشن شدن اهداف و ابعاد این ماجرا شده‌اند.

گالری رج به بهانه اکران تازه‌ترین فیلم اقتباسی از استفن کینگ (فیلم It) که رکورد تاریخ سینمای وحشت را در گیشه فروش از آن خود کرد، دوره فیلم‌های مهم وحشت اقتباسی از آثار استفن کینگ را از اواخر فروردین‌ماه برگزار خواهد کرد. پس از استقبال از دورة فیلم «گدار متقدم» در گالری رج، این بار سینمای اقتباسی وحشت آثار استفن کینگ نمایش و مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

جیم کری از دارندگان سهام فیسبوک در بازارهای بورس خواست که با احساس مسئولیت نسبت به آینده و برای افزایش نظارت بر شبکه‌های اجتماعی، اعتراض خود را به اقدامات شرکت فیسبوک نشان دهند.              

یک قرن پس از انقلابی که نقطه‌ پایانی بر یکی از بزرگ‌ترین امپراتوری‌های جهان گذاشت، موزه‌ تیت مدرن لندن در نمایشگاهی، تحولاتی را که به دنبال این انقلاب و با تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی در فرهنگ بصری رخ داد به نمایش گذاشته است. «ستاره‌ای سرخ، بر فراز روسیه»، نمایشگاهی است از پوستر، عکس، چاپ و مستنداتی که دیوید کینگ طی بیش از چهار دهه به جمع‌آوری آنها پرداخته بود.

صد سال پیش گوستاو کلیمت، هنرمند پرآوازه اتریشی، در پی سکته مغزی در ۵۶ سالگی درگذشت. تابلوهای او جزو گران‌قیمت‌ترین آثار هنری هستند. نقاشی‌های زرنگار کلیمت برخاسته از دوره طلایی بیشترین شهرت را برای او به ارمغان آوردند.