نشست نقد و بررسی فیلم سرخپوست ساخته نیما جاویدی، خداحافظی نوید محمدزاده برای یک سال از سینما

نشست نقد سرخپوست


نشست خبری فیلم «سرخپوست» با حضور نیما جاویدی (کارگردان)، ستاره پسیانی، حبیب رضایی، آتیلا پسیانی، پریناز ایزدیار، نوید محمدزاده (بازیگران)، مجید مطلبی (تهیه کننده)، هومن بهمنش (مدیر فیلمبرداری)، رامین کوشا (آهنگساز)، عماد خدابخش (تدوینگر)، محسن نصرالهی (طراح صحنه)، نیما میرحیدری (طراح لباس) و دیگر عوامل فیلم با اجرای احسان کرمی در آخرین سانس از هشتمین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجربرگزار شد.


در ابتدای این نشست، نیما جاویدی، کارگردان درباره پایان بندی باز فیلم، گفت: پایان بندی فیلم بسته است و به وضوح مشخص است سرگرد زندانی را رها کرد تا برود.



او درباره شباهت فیلمش با فیلم «مسیر سبز» بیان کرد: نه هیچ شباهتی نداشت اما سعی کردیم ادای دینی به فیلم «رستگاری در شاوشنگ» باشد.


نوید محمدزاده درباره ایفای نقش در این فیلم و شخصیتی که بازی کرده، گفت: درباره بخش فیزیکال 12 کیلو وزن اضافه کردم و یک کارهایی باید انجام می دادم ولی شخصی کنار ما بود که من خودم خیلی از ایشان یاد گرفتم. تیمسار کورنگی اینجا هستند.



نیما جاویدی در معرفی تیمسار کورنگی گفت: ایشان رئیس زندان قصر در دهه 40  و زندان های بسیاری بودند و خیلی در مواردی به ما الگو دادند و کمک کردند.



کارگردان سرخپوست همچنین در پاسخ به این سوال که چرا این داستان در زمان پهلوی اتفاق افتاده گفت: از یک تاریخی به بعد دوربین های مداربسته در زندان ها می آید و وقتی دوربین باشد قصه و منطق این فیلم درنمی آید. مجبور شدیم به قبل از آن تاریخ برگردیم. وقتی به آن رسیدیم دیدیم به لحاظ سیاسی تاریخی است که شهرستان ها اصلا زندانی سیاسی نداشتند و برای همین به عقب تر برگشتیم.


ستاره پسیانی هم درباره نقشش در این فیلم گفت: من اول باید یک تشکر خیلی بزرگ از ایمان امیدواری و شیما میرحمیدی داشته باشم و از آقای امین میری که معلم لهجه من بودند و یک پروسه ای برای تمرین زبان و لهجه داشتیم چون این زبان مربوط به همان دهه 40 است.



از نوید محمدزاده درباره تغییر نقشش در این فیلم پرسیده شد او در پاسخ گفت: من از نیما جاویدی ممنونم که به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد. حتما من بازیگر به دنبال بازیگوشی و یاد گرفتن چیزهای تازه هستم. مهم این است که در سینما ما این اتفاق بیفتد که بدانند بازیگرها به وقتش می توانند تغییر کنند و کاراکترهای متفاوتی را بازی کنند. من بازیگر برای «ابد و یک روز» 58 کیلو می شوم و اینجا 76 کیلو می شوم. من این کار را می کنم و میان همه فیلم نامه هایی که به من داده بودند من سرخپوست را انتخاب می کنم چون فیلمی است که سینما است و من دوستش دارم. من خیلی با این اتفاق و این نقش حالم خوب است.



جاویدی در ادامه درباره اینکه چرا سرخپوست نشان داده نشد، گفت: چالش مهمی برای خودم بود. من فکر می کنم حتی اگر چشم های سرخپوست را نشان می دادم بخشی از این سوالات کمتر می شد. خواستم سرخپوست را نشان ندهم که هم ذات پنداری نکنیم که این سوال به وجود بیاید که آیا ما اگر باشیم می بخشیم؟



آتیلا پسیانی نیز درباره نقش اش در فیلم «سرخپوست» گفت: اولین باری که نوید محمدزاده  فیلمنامه کار را به من داد، گفت بخوان و نظرت را بگو، من هم این کار را کردم. به نظرم این فیلمنامه  جزو فیلمنامه های خوبی است که در چند سال اخیر خواندم و دیدم که نقشم کوتاه است اما آن را پذیرفتم.



حبیب رضایی نیز درباره نقش اش و تجربه این کار بیان کرد: وقتی فیلمنامه را خواندم با سینمای قصه گویی مواجه شدم که در سینمای ایران خیلی کم یا بنا به دلایلی به سراغ آن نمی روند بنابراین از قصه هیجان زده شدم و ایده هایی برایش داشتم. با آقای جاویدی صحبت کردم و به این اجرا رسیدم.

 

نوید محمدزاده در ادامه گفت: من از بیرون می بینم که وقتی یک نقش بی نظیر مثل ناصر خاکزاد قاچاقچی به من پیشنهاد می شود بازی می کنم، اینجا یک رئیس زندان را بازی می کنم. خدا را شاکرم که این پیشنهادها به سمت من می‌آید ولی می خواهم اینجا بگویم که قطعا سال بعد من در فجر فیلم نخواهم داشت. برای اینکه کمی به گذشته برگردند و فیلم های من را مرور کنند و همه کارهایی که من کردم را ببینند، برای همین احساس می کنم نباید فیلم داشته باشم.

 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر